TIRANE– Kreu i ri i LSI-­së, Petrit Valisi, ka folur lidhur me bashkëqeverisjen PS­-LSI, si për sukseset dhe dështimet e këtij koalicioni. I ftuar në emisionin “Studio e Hapur” në “News 24”, Vasili është ndalur tek reformat kryesore në vend, e konkretisht tek ajo në drejtësi.

“Mendoj se ka qenë një bashkëqeverisje që ka bërë punë duke çuar në drejtim të rrugës së reformave edhe pse kanë qenë kontraverse. Duke pasur para sysh reformën administrative dhe atë të drejtësisë kanë qenë sukses i kësaj bashkëqeverisje” tha Vasili.

Sa i takon situatës me kanabisin, Vasili tha se duhet të shtohen përpjekjet për ta luftuar. I pyetur nëse përgjegjësitë bien edhe mbi ish-ministrin e Brendshëm, Saimir Tahiri, kreu i LSI tha është detyrë e kryeministrit ta gjykojë këtë gjë.

“Vlerësimet për ministrat dhe punën e tyre, qoftë edhe negativitetet që mund të prodhojë veprimtaria e tyre është një detyrë dhe atribut kushtetues i kryeministrit, i cili duhet ta bëjë, është detyrë e tij ta bëjë. Në rast se konstatohet që është një gjë e tillë të mos ketë asnjë hezitim dhe ta ndaj me publikun e gjerë në rast se ai e gjykon të tillë”, tha ministri Vasili.

INTERVISTA E PLOTE
Në fakt që nga 3 maji jeni zyrtarisht Kryetar i Lëvizjes Socialiste për Integrim dhe pyetja e parë është menjëherë për këtë gjë. Çfarë është kjo gjë për ju, përgjegjësi, shpërblim? Çfarë e konsideroni?
Përpara dhe mbi çdo gjë është një përgjegjësi e madhe, e rëndë dhe njëkohësisht një impenjim më shumë që këtë besim që Lëvizja Socialiste për Integrim, Ilir Meta, e shumë simpatizantë më dhanë që të bëj të pamundurën që mos t’i zhgënjej në asnjë rast. Në të gjitha rastet dhe në çdo lloj arsyetimi është një përgjegjësi e rëndë.

Jeni konsideruar prej kohësh si një njeri shumë i afërt i Ilir Metës. Ndoshta menjëherë pas znj. Monika, ju jeni njeriu nga perceptimi publik më i besuari i tij. A është edhe falë kësaj marrëdhënie që jeni sot kryetar i Lëvizjes Socialiste për Integrim?
Unë jam bashkëpunëtor i Ilir Metës prej shumë vitesh, në pozicione dhe detyra të ndryshme dhe i kam kryer, sigurisht këtë e them me shumë sinqeritet, me shumë dedikim e me të gjitha mundësitë që kam mundur për çdo detyrë që më është vënë nga LSI, sigurisht në radhë të parë dhe nga kryetari i saj z. Ilir Meta. Kjo marrëdhënie dhe ky raport ka qenë i tillë edhe kur kam shërbyer si Sekretar i Përgjithshëm, dhe kur kam bërë detyrën e nënkryetarit të partisë e më tej të zëvendëskryetarit të partisë. Pra kam qenë shumë rigoroz në atë që çdo detyrë që më jepej të përpiqesha të paktën në këndvështrimin tim, pasi vlerësimin gjithmonë e bëjnë të tjerët, ta bëja me përkushtimin maksimal pasi mijëra e mijëra njerëz, anëtarë, mbështetës, simpatizantë, e bënin me dedikim dhe me një përkushtim të jashtëzakonshëm. Ne nuk mund t’i mbeteshim qoftë edhe një gjysmë hapi prapa këtij dedikimi e përkushtimi dhe nuk është e lehtë që këtij motivimi të jashtëzakonshëm që e ka shoqëruar dhe e shoqëron në vite LSI-në, të mos i përgjigjesh me të njëjtin ritëm. Për këtë arsye kam pasur këtë lloj motivimi.

E kishit menduar vetë ndonjëherë që mund të ishit ju kryetari i kësaj lëvizje të themeluar nga Ilir Meta?
Përgjigjja është shumë e thjeshtë. Sinqerisht asnjëherë.

Atëherë si u ndjetë në momentin që ua propozoi? Kur dhe si ua propozoi?
Kjo situatë u përvijua pas zhvillimeve të shpejta që ndodhën lidhur me çështjen e presidentit. Ju e dini shumë mirë që ne pritëm rreth 3 raunde të plota për t’i dhënë mundësinë dhe hapësirë një kompromisi politik të domosdoshëm që e bënte të mundur dhe opozitën që të bëhej pjesë e zgjedhjes. Duke parë dhe çështjen e presidentit si një nga elementët e këtij kompromisi pasi është një moment politik shumë i rëndësishëm pjesëmarrja e opozitës në zgjedhje. Natyrshëm këto zhvillime të cilat unë në fjalën time në Konventën Zgjedhore që ne bëmë për kryetarin e ri të LSI-së, e kam thënë dhe i qëndroj asaj ideje që nuk ishte Ilir Meta që zgjodhi të bënte presidentin por presidenca kërkoi Ilir Metën.

Ju nuk e kishit përgatitur si skenar një mundësi të tillë. Ishte e provizuar në momentin që erdhi nevoja?
Jo absolutisht. I kemi shërbyer me shumë dedikim dhe sinqeritet çdolloj elementi që pasuronte hapësirën dhe e bënte akoma edhe më të besueshme hapësirën e mirëkuptimit dhe kompromisit me opozitën. Pra një kompromis i cili e bënte atë pjesë, ku një nga elementët që ne mendonim që mund të ishte një element i rëndësishëm politik ishte edhe çështja e presidentit. Pikërisht për këtë arsye të gjithë zhvillimet erdhën në mënyrë krejtësisht të rrufeshme për t’iu përshtatur një situatë e re pasi zgjedhja e presidentit ishte një hap i fortë dhe shumë i rëndësishëm drejt stabilitetit dhe qetësisë dhe qëndrueshmërisë institucionale të vendit, pasi ju e kuptoni fare mirë që në një situatë zgjedhore, trajtimi i problemit të Kryeministrit, kryetarit të Kuvendit janë të gjitha të lidhura me mandate që lidhen me mandate të Kuvendit, me mandatet zgjedhore, etj, etj. Dhe vendi ishte përpara një dileme të madhe të një paqëndrueshmërie dhe një stabiliteti institucional shumë të rëndësishëm dhe kjo përgjegjësi e madhe ishte detyrim që ne duhet ta merrnim përsipër në këtë rast, kërkonte absolutisht një figurë të sprovuar, pasi një situatë e tillë shumë delikate, kërkonte pikërisht jo vetëm një figurë me qëndrueshmëri të lartë institucionale, një figurë e cila dialogun nuk e ka të huaj por e ka dimension. Një figurë e cila shoqëronte politikën shqiptare në 25 vitet e saj dhe që kishte qetësinë e duhur për të parë përtej çdolloj interesi të ngushtë. Natyrshëm, s’kishte mundësi tjetër përveç zgjedhjes së Ilir Metës në këtë moment. Është një nder jo vetëm për çdo anëtar të LSI-së të ketë Ilir Metën në krye të shtetit, dhe këtu nuk kemi përse të mos jemi kaq të sinqertë sepse këtë përjetim kemi të gjithë, por, është mirë për secilin shtetas të këtij vendi që ka një President të tillë.

Na tregoni diçka për zgjedhjen tuaj si kryetar i LSI-së. Ku ishit, si u zgjodhët?
Do t’ju them dy gjëra shumë të thjeshta. Në momentin që ky vendim u mor, edhe për arsye të organizimit tonë statutor, ne e kemi parashikuar në Statut edhe çështjet e mandateve që mund të ndërpriten në mes, ndaj kemi krijuar edhe pozicionin e Zëvendëskryetarit të partisë për të mos pasur asnjë dështim institucional në asnjë çast, në asnjë moment pasi situatat janë gjithmonë dinamike. Dhe kjo erdhi në këtë natyrshmëri. Sigurisht ne do t’i drejtoheshim institucioneve të partisë, por kishte një zgjidhje që ecte drejt një logjike, edhe statutore, por edhe një logjike politike të caktuar. Dhe nuk besoj që patëm as diskutime, as debate të mëdha. Ishte momenti kur secili duhet të ridimensiononte përgjegjësitë e tij. Kryetari Meta ridimensionoi përgjegjësitë e tij në një pozicion shumë më të lartë dhe me një përgjegjësi shumë të madhe siç është Kryetari i Shtetit. Unë kam qenë i lumtur që ai u investua në këtë drejtim, pasi edhe për të nuk ka qenë një vendim i lehtë, pasi edhe përgjegjësia është shumë e madhe por edhe dimensioni që kërkon ai pozicion është i tillë dhe natyrshëm pastaj rrodhën edhe gjithë ngjarjet e tjera.

Do doja të sillja në vëmendjen e teleshikuesve disa nga pamjet e Konventës suaj ku ju morët postin e kryetarit të LSI-së. Reagimet në sallë flisnin vetë. Kishte të rinj që përloteshin. Ju çfarë mendonit në ato çaste dhe ata të rinj që përloten, çfarë janë?
Janë të rinj dhe të vjetër që tregojnë qartë pse janë ata pjesë e filozofisë së Ilir Metës në LSI, pasi atje në atë sallë ju patë një skuadër disa mijëshe, të madhe, të motivuar, tek ata që janë më të rinj dhe të cilët kanë marrë stimuj të jashtëzakonshëm se si mund të rritesh shpejt dhe të bëhesh një njeri i madh në pak kohë. Për arsye sepse ka një mendjehapje të tillë se si mund të jesh pjesë e një skuadre dhe të jesh i rëndësishëm në atë skuadër dhe se si mund të vlerësohesh pa pritur kalvaret e dhjetëra viteve, duke pritur vite pa marrë një vlerësim apo qoftë edhe një konsiderate pozitive. Krijimit të një partie e cila ka një model botëkuptimor dhe filozofik të ndryshëm nga të gjithë partitë e tjera. Thënë më thjeshtë, LSI e krijuar nga Ilir Meta është partia e modelit që shoqëritë e hapura, të cilat demokracia i krijon, mundësojnë. Ndodh një gjë, që LSI në çdo gjë që bën, është e sinqertë dhe pikërisht kjo e dallon nga hipokrizitë shumë të sofistikuara të forcave të tjera politike, ku ka pak sinqeritet brenda. Dhe Shqipëria ka nevojë për sinqeritet dhe jo më për hipokrizi. Ka pasur boll të tillë.

A ndihet mungesa e Ilir Metës në strukturat e LSI-së?
Ilir Meta krijoi një filozofi e cila është një filozofi dominuese, pa asnjë të çarë tashmë në LSI, që është filozofia e ekipit, e grupit, e skuadrës. Një ekip, një grup dhe një skuadër ecën përpara në mënyrë të sigurt. Dhe sigurisht kjo klimë do të vazhdojë të forcohet pikërisht në këtë klimë ekipi që ai krijoi, këtë filozofi ekipi. Këtu është edhe kyçi i një rritjeje të pandalshme të LSI-së, pasi është në sytë tuaj, është në sytë e publikut që është një rritje e pandalshme, shumë e rëndësishme, shumë e fortë dhe ambicioze pasi vetëm grupi, ekipi dhe skuadra mund të krijojë rritje të tilla. Ai e krijoi këtë gjë dhe pikërisht për këtë arsye, të gjithë ndihen sot të fortë dhe me ambicie akoma më të forta, pasi ju e keni shumë të qartë që ambicia e të gjithëve për ta parë dhe për ta vendosur LSI-në si forcë e parë politike rrjedh pikërisht nga një skuadër e madhe, e fortë dhe e motivuar që kërkon ta realizojë patjetër këtë objektiv, pasi e ndjen veten të fortë për ta realizuar.

Do të flasim për kostot e LSI-së, nëse ka të tilla, duke e dërguar kryetarin, themeluesin e saj, frymëzuesin e saj në Presidencë, por edhe për zgjedhjet e 13 qershorit dhe qëndrimin e LSI-së si forcë e parë…
LSI ka fituar disa avantazhe të tjera, të cilat nuk e kishte menduar se do t’i kishte. Nuk e mendonim që kryetari i Shtetit do të ishte i LSI-së. Jemi fatlum për këtë gjë, të cilën do ta kthejmë besoj në një rezultat elektoral të jashtëzakonshëm.

Ilir Meta ka nisur një tur në bazë tashmë. Ka thënë që t’i ruajnë edhe teserën e partisë për ta marrë sërish. Duket sikur thotë: Jam larguar por jam sërish këtu me ju, pavarësisht se do jem në Presidencë… A do të kemi një LSI me Ilir Metën kryetar pas 5 vitesh?
Sigurisht që do t’ia ruajmë dhe mezi presim që ta marrë sërish. Dita që Ilir Meta rikthehet në LSI është një ditë e jashtëzakonshme dhe e madhe për të gjithë ne. Ne jemi shumë të lumtur, këtë nuk mund ta fsheh, që është Kryetar i Shtetit. Është një avantazh për ne, këtë nuk e mohojmë dot. Por, tesera e Ilir Metës nuk do të lëvizë asnjëherë që andej dhe do ta marrë kurdo që ai ta gjykojë të arsyeshme, në çdo moment, në çdo kohë. Është tesera e tij, është tesera numër 1 e LSI-së.

Në momentin që u përfol kandidatura e Ilir Metës si President, u fol gjithashtu që Kryemadhi do të ishte kryetarja e LSI-së. Ka pasur realisht një diskutim të tillë brenda LSI-së?
Nuk ka pasur një diskutim të tillë. Ne kemi zbatuar në mënyrë shumë korrekte Statutin tonë, i cili është i qartë në këtë çështje. Dhe më pas Konventa e LSI-së ka bërë zgjedhjen e znj. Kryemadhi si Zv. kryetare e LSI-së. Është një nga zgjedhjet më të natyrshme dhe më logjike për Monika Kryemadhin si një njeri i politikës, si themeluese e LSI-së. Një njeri që, përveç politikës, ka vënë edhe shumë zemër në LSI, që ka punuar në mijëra ditë të saj si anëtare e thjeshtë e LSI-së, jo si një drejtuese e LSI. Nuk ka kërkuar kurrë asgjë në ofiqet politike të LSI-së. Natyrshëm nuk mund të ishte ndryshe që Monika të mos ishte në skuadrën drejtuese të LSI-së, për të gjitha ato që përfaqëson dhe për tërë atë që përçon, mbi të gjitha frymën e grupit dhe të ekipit që edhe ajo e ka dimension të jetës së saj.

Vijon edhe fushatë për anëtarësimet e reja në partinë tuaj apo jo?
Është e pandalshme.

Do të vazhdojë rinia të mbetet target grupi i LSI-së apo do zgjeroheni edhe më tej?
LRI nuk është target grupi jonë, është zemra jonë. Këtu nuk ka as hipokrizi politike por ka një mishërim të një filozofie politike që ne kemi pasi ky vend kërkon stimul të fortë optimist. Kërkon një qasje të re dhe dinamike. Kërkon të realizojë objektiva ekonomikë dhe socialë shumë të fortë, të cilët kërkojnë mjaft energji. Ku t’i kërkojmë këto energji dhe si mund të ndodhë ky transformim i madh shoqëror dhe ekonomik pa njerëz me këtë vitalitet. Dhe të rinjtë e mishërojnë këtë vitalitet. Për fatin tonë të madh janë shumë mirë të shkolluar, shumë të hapur ndaj botës, kanë energji. Të rinjtë e LRI-së, për shkak të punës së jashtëzakonshme dhe vetëmohuese që bëjnë, janë rritur politikisht në mënyrë të jashtëzakonshme, në pak kohë. Kanë një pjekuri dhe zgjuarsi të kuptojnë, dhe ju i keni parë artikulimet e mjaft vajzave dhe djemve të rinj të LRI-së, dhe jua them me shumë kënaqësi që do t’i skuqnin mjaft njerëz që kanë eksperiencë shumë të gjatë politike, të cilët të dashuruar me veten nuk shikojnë se si ecën bota.

A janë shumë të rinj dhe shumë të rinj në moshë në listat tuaja për kandidatë?
Janë me një kualitet të jashtëzakonshëm. Kualiteti nuk ka moshë. Këta të rinj janë gjithmonë në sytë e opinionin publik. Janë përpara një provimi të vazhdueshëm. Më thoni dot një të ri të LRI-së që nuk e ka fituar këtë provim? Gjeni dot ju një inkoherencë në fjalët e Kejdi Mehmetajt, që është deputete, të Silva Cakës? Kanë pasur një cilësi të jashtëzakonshme politike, një fuqi artikulimi për tu admiruar dhe një qetësi për tu marrë shembull.

Një prej analistëve në Tiranë bëri këtë koment: “janë ata të rinj që LSI gjatë verës i ka pasur në kamping në Jalë, i ka bërë lavazh truri dhe tani do t’i fusë në Parlament që t’i urdhërojë si të dojë”. Keni ndonjë koment?
Unë kam fituar një aftësi dhe për këtë i jam mirënjohës LSI, por në mënyrë të veçantë Ilir Metës, vetëpërmbajtjen. Po ta kisha dëgjuar këtë ‘zgjuarsi’ 15 vite më parë do të kishit dëgjuar batuta që do të bënin të gjithë lajmin e emisionit tonë. Mjerime të tilla kam dëgjuar dhe do të dëgjoj por për shkak të këtyre mjerimeve të analizës politike edhe Shqipëria vuan. Se ka mjerim në politikë por ka mjerim edhe në analizën mediatike.

Ju ka infektuar Ilir Meta me moton e tij me qetësi dhe me dashuri?
Sigurisht është një moto për të cilën Shqipëria ka nevojë, pasi çmenduria dhe urrejtja që janë dy antitezat e këtyre dy gjërave mund ta çojnë Shqipërinë në greminë.

Vetëpërmbajtja e çoi Ilir Metën në Presidencë?
Jo! Vetëpërmbajtja i dha Ilir Metës dimensionin e një kryetari shteti, i cili ka mundësinë të shikojë në sy të gjithë shqiptarët dhe të mos ketë frikë të shikojë gjysmën apo të adhurohet nga gjysma tjetër. Presidenti i të gjithë shqiptarëve duhet të jetë i tillë.

Ju po praktikoheni për postin e Kryeministrit pasi synimi juaj është për të dalë forcë e parë…
Jo, unë jam praktikuar që t’u flas shqiptarëve me shumë modesti. Të kuptoj vazhdimisht çdo ditë një konstatim, që nuk e gjej në qendrën e Tiranës, por përpiqem ta gjej edhe në fshatrat mjaft të varfra të vendit.

Pra, me modesti të vazhdoj të kem bindjen që vendi ka nevojë për shumë punë dhe ne kemi bërë pak dhe duhet të bëjmë shumë më tepër. Vendi ka nevojë për shumë thjeshtësi, pasi ka një pafundësi hallesh të cilat kërkojnë përgjigje imediate. Mijëra e mijëra të rinj kërkojnë një zgjidhje të jashtëzakonshme dhe të shpejtë për papunësinë e tyre dhe këto probleme të gjitha zgjidhen vetëm me përulësi dhe modesti, këtë dhe me vetëpërmbajtje pse jo, por me punë të madhe.

Jashtë këtyre parametrave, jashtë këtyre standardeve politike, besoj se jemi në standardet e vetëkënaqjes, të aventurës dhe të atij që nuk i bëhet vonë se çfarë hallesh kanë të tjerët. Ky standard nuk është standardi ynë.

Ka filluar fushata me sa duket. Ka më emra të tjerë, ka prurje të reja, si po i bindni, po vijnë ata te ju, po shkoni ju tek ata, çfarë po ndodh? Shohim që edhe emra si Oni Pustina po bashkohen LSI-së…
Ne as nuk mund të bindim me zor askënd, sepse bindjen e tij piqen një ditë, maturohen një moment. Se po mos të maturohen unë nuk mund ta bind me zor Oni Pustinën, i cili ka qenë në kopertinat më të mëdha dhe pasarelat më të mëdha të modës botërore.

Ka qenë në një emision shumë të njohur në Itali, i cili ka zgjatur mbi dhjetë vjet, ku ne e kemi adhuruar Onin duke e parë nga larg. Pra, një njeri që ka shumë eksperiencë, i cili më tha një gjë të jashtëzakonshme dhe për këtë i jam mirënjohës se përsëri më vuri në një reflektim të ri dhe më tha jashtë kamerave: “Erdha këtu te njerëzit normal, pasi këtë arrogancën e VIP-ave dhe të mëdhenjve e kam njohur dhe e kam prekur nga afër. Duke pasur parasysh të gjithë VIP-at e modës botërore të showbizit botëror dhe nuk kam më mall për këtë gjë, doja pikërisht të shikoja njerëz normal dhe njerëz të cilët e duan vendin. Dhe prandaj erdha këtu pasi gjithçka që bota kishte për të shuar kuriozitetet e kam parë, por kjo më mungonte shumë dhe më lodhte kjo lloj arrogance në këtë gjë”.

Dhe duke qenë se pikërisht këtë dimension Oni e gjeti tek ne, është një shtysë më shumë, apo një mënyrë reflektimi më shumë që të vazhdojmë të thellohemi në modestinë tonë, pasi ka vend për tu thelluar në modestinë dhe thjeshtësinë tonë. Ndryshe arroganca ka për të qenë dhe do të vazhdoj të jetë gërryesja e raportit.

Kjo ishte tesera e parë që jepnit si Kryetar LSI?
Po kjo është tesera e parë.

Do ta mbaj mend besoj edhe Oni Pustina që tesera e parë që merrte nga një kryetar i ri i sapozgjedhur i LSI-së…
Pra ishin dy rastësi besoj fatlume.

Do të ketë emra të tjerë të tillë?
Po ta kontrolloni herë par here faqen time në Facebook do të gjeni edhe të tjerë.

Megjithatë fushata ka filluar z. Vasili e keni marrë drejtimin e LSI-së në një moment jo dhe aq të thjeshtë politik, përkundrazi. Le ta fillojmë me një konsideratë të përgjithshme, ndoshta dhe me një batutë nëse ju vjen? Çfarë e konsideroni këtë moment politik?
Për t’u shprehur në një fjali, nuk do të doja që Shqipëria të përjetonte një moment politik të tillë. Pasi në 27 vjet pluralizëm të diskutojmë faktin që a do të kemi zgjedhje normale dhe a do kemi pjesëmarrje të opozitës, jo thjeshtë opozitën, duke patur parasysh njerëzit, por opozitën si institucion. Pasi sistemi në të cilin jetojmë është një sistem i ngritur mbi dy krahë të politikës, mbi mazhorancën dhe opozitën, që sigurojnë balanca dhe kontrollin e pushteteve. Qoftë dhe mazhoranca dhe opozita të gjithë biem dakord që nuk e përcaktojmë ne, por e përcaktojnë votat e qytetarëve. Ajo votë përcakton vendin e gjithsecilit. Dhe sigurisht të mendosh që në Shqipëri të bëhen zgjedhjet pa opozitën, ka qenë jashtë imagjinatës time politike.

Edi Rama thotë që ka një krizë të lidershipit të Partisë Demokratike, jo një krizë politike. Ju jeni dakord me këtë?
Problemi është ky: përtej të gjithë frazave dhe batutave apo të gjitha konsideratave, që mund të jenë konsiderata të ditës dhe që e kanë jetëgjatësinë e tyre mbase edhe 24-orëshe, ne duhet të bëjmë çdo gjë që në zgjedhje ta kemi opozitën, jo si e mirë e mazhorancës, por si e mirë e sistemit që shqiptarët ngritën mbas viteve 1990.

Ju do vazhdoni sepse duket sikur ju të LSI, mbas Presidencës jeni dorëhequr nga negociata, përpjekjet?
Ka disa objektiva që shkon përtej 24-orëve, përtej javës. Janë objektiva afatgjata. Ne kemi një prioritet mbi të gjitha prioritetet. Ju e kuptoni fare mirë. A do të kemi negociata të shpejta për anëtarësimin e Shqipërisë, në BE, me zgjedhje që bëhen në mënyrë të njëanshme, pa opozitën. Unë po e them nuk do të jenë të shpejta. Do të jenë shumë të largëta dhe të vonshme.

Ambasadorja Gjermane tha se do t’i njohim zgjedhjet. Ndërkombëtarët duket sikur nuk janë aq të shqetësuar për këtë çështje?
Unë po them a do të kemi negociata të shpejta apo jo? Nuk po them a u njohën zgjedhjet e radhës. Zgjedhjet e radhës janë njohur dhe në vitin 1996. Besoj ju i kujtoni se rekordet i kemi të qarta. Nuk po vazhdoj më me konsiderata të tjera. I mirënjohuri Aurel Plasari ka vënë në dispozicion para pak javësh mënyrën sesi janë njohur zgjedhjet e vitit 1945, në Shqipëri, që nuk kishte opozitë. Pra, mendojmë për objektiva afatgjata ku Shqipëria projektohet të shkojë. Kemi objektiv tjetër. Kemi investuar disa vite për reformën në drejtësi. A mund të kemi besueshmëri të zbatimit të reformës në drejtësi, në zgjedhje të njëanshme pa opozitën? Dy objektiva madhore integrimi në njërën anë dhe reforma në drejtësi në anën tjetër. Dy objektiva ku janë investuar mijëra e mijëra energji politike, orë punë, nerva, orientim i të gjithë opinionit publik në një drejtim të caktuar, a janë të garantuar? Unë them që janë seriozisht të rrezikuara. Përsa i takon në planin konkret.

Këto janë dy objektiva kryesor LSI u përpoq, Ilir Meta gjithashtu deri në moment të fundit thirrët një tryezë, e cila më pas dështoi…
Ne bëmë gjithçka, do më lejoni ta them këtë gjë, LSI dhe Ilir Meta bënë gjithçka për këtë gjë. Ju e dini shumë mirë, që ne, në mënyrë shumë të drejtpërdrejtë, të sinqertë, një afirmim politik që unë kemi porositur edhe sot nga Shkodra, ku unë pata mundësinë të merrja pjesë në një inaugurim të Gjykatës së Apelit në Shkodër, një strukturë shumë bashkëkohore. Kemi vënë në dispozicion të gjitha mandatet tona politike. Ilir Meta si Kryetar i Kuvendit, në funksion të këtij objektivi madhor për të pasur zgjedhje të lira, të ndershme dhe të njohura, të gjithëpranuara dhe ku marrin pjesë të palët.

Ju i kishit kusht zgjedhjet me opozitën? A vazhdoni t’i keni?
Ne nuk kemi bojkotuar kurrë në historinë tonë politike, as në rrethanat më të vështira për ne. Ju i kujtoni rrethanat e vitit 2009. Kanë qenë rrethanat më penalizuese që mund të ekzistojnë në politikë. Të njëanshme, të pranuara botërisht edhe nga aktorët në proces, edhe në momentin që miratohet reforma zgjedhore.

Të kthehemi edhe te çështja e këtij kompromisi. Unë mendoj që Opozita nga njëra anë ka gabuar rëndë në momentin kur ajo nuk reflektoi thellë për paketën e McAllisterit. Në vlerësimin tim kishte elementët e një kompromisi politik dinjitoz, një kompromis pa humbës dhe fitues, një kompromis që rivendoste besimin politik. Sepse këtu, në radhë të parë, është lëkundur dhe është tronditur thellë besimi mes klasës politike, mes mazhorancës dhe opozitës dhe ky mosbesim i thellë ka prurë këtë situatë kaq të madhe.

Njëkohësisht, vazhdoj ta mendoj, që ky ishte një gabim. Por, vazhdoj të kem të njëjtën bindje që ne akoma mund të bëjmë diçka dhe duhet të bëjmë gjithçka që Opozita të përfshihet në zgjedhje. Por, ne nuk duhet ta provokojmë Opozitën, as me retorika kërcënuese dhe as shantazhuese.

Për çfarë e keni fjalën?
Retorika të të gjitha formave të cilat janë në rekordet tuaja. “Ç’do t’i ndodhi asaj”, “ç’lidhje ka me Vettingun”, “si do të këputen tokat”, “si do të vetëasgjësohet” etj.

Për retorikat e Kryeministrit e keni fjalën?
Një retorikë e cila, si e tillë, vetëm e minon kompromisin, vetëm e bën të pamundur dhe, sigurisht, është e qartë që edhe opozita duhet të jetë më e hapur drejt një kompromisi, të mos jetë e mbyllur, të kuptojë që rruga drejt kompromisit është një rrugë e një lëshimi reciprok. Por thashë, në mënyrë të veçantë, mazhoranca duhet të jetë e kujdesshme. Pse? Në analizë të fundit, sistemi politik, Shqipëria, e ardhmja e vendit kërkon zgjedhje ku të marrë pjesë mazhoranca dhe opozita, pasi zgjedhjet e njëanshme janë momenti kur demokracia vihet thellësisht në rrezik, ndodh një udhëkryq ku rruga e saj e mëtejshme është e paparashikuar, me risqe që mund të dalin jashtë kontrollit të politikës dhe për fat të keq historia të tilla Shqipëria i ka provuar një herë. Vetëm historive të provuara në mënyrë të dhimbshme një herë nuk duhet t’u rikthehemi pas për asnjë arsye.

Ju keni përshëndetur tërheqjen e kryeministrit, tërheqjen e PS me kandidatin e saj nga Kavaja. Ia sugjeroni mazhorancës të njëjtin skenar për 18 qershorin?
E kam mbështetur tërheqjen nga Kavaja. Të jem i sinqertë, e kemi sugjeruar edhe më parë. Pasi, në radhë të parë, tërheqja nga Kavaja ishte një çtensionimin e situatës, pasi parashikohej të ishte një situatë e tensionuar që nuk do të prodhonte zgjedhje, por do të prodhonte një problem dhe një tension publik të radhës. Do të shtonte pasigurinë publike, do të ulte kualitetin, do t’i prishte paraprakisht edhe zgjedhjet e 18 qershorit. Pra, do të ishte një kontribut negativ edhe në procesin zgjedhor. E kam konsideruar një hap në të mirë të çtensionimit të situatës, që edhe më parë mund të merrej, pasi rruga në të cilin ne duhet të ecnim ishte një rrugë që prodhonte kompromisin, rrugë e cila e ndërtonte kompromisin me gjithë sakrificat që ky kompromis kërkon.

Dhe nuk kemi pse trembemi nga sakrificat në emër të një të mirë madhore, që është stabiliteti dhe siguria e vendit. Pasi të jemi objektiv vendi po përjeton një pasiguri absurde, qytetarët shqiptarë në njërën anë, por edhe ekonomia në anën tjetër, po përjetojnë një pasiguri të cilën po e vuajnë.

Po u jap një fakt të thjeshtë: duke folur me disa miq që merren me fushën e turizmit, më informonin rastësisht se gati 90% e paketave turistike, të turistëve të huaj që duan të vizitojnë Shqipërinë, janë anuluar për shkak të zgjedhjeve që do të jenë në tension, etj.

Së dyti, ka kushedi sa projekte të bëra gati në fushën ekonomike, që tërhiqen, hezitojnë, humbasin kohë, ndërkohë që humbasin momentin, pasi ka klimë politike shumë më të favorshme në Ballkan apo në Evropën Juglindore dhe Shqipëria humbet shanse për investime pa fund. Kjo pasiguri absurde u krijon një situatë tensioni të tillë qytetarëve, të cilët e vuajnë qoftë në planin psikologjik, moral, por e vuajnë edhe në planin ekonomik e vuajnë rëndë. A kemi ne luksin që të vuajmë një pasiguri të tillë që na prodhon efekte kaq negative? Vendimet për këtë çështje janë shumë komplekse dhe të para në mënyrë të njëanshme, që unë do të fitoj disa mandate më shumë dhe do të kem disa mandate më shumë fiktive në Parlament, nuk i shërbejnë të ardhmes së Shqipërisë.

Pra, nuk është më kusht hyrja ose jo e opozitës në zgjedhje për pjesëmarrja e LSI-së në zgjedhjet e 18 qershorit?
LSI ka milituar dhe militon që opozita të jetë pjesë e sistemit. Besoj që e ka mbështetur dhe e ka ndihmuar më shumë se çdo aktor tjetër politik me veprimin, me ofertën politike. Kam parasysh vënien në dispozicion të të gjitha mandateve të LSI-së në të gjitha nivelet, duke ofruar çdo sakrificë në të mirë të kësaj gjëje dhe mbi të gjitha me konstruktivitetin më të lartë. as retorika jonë,
as gjuha jonë, nuk ka qenë as armiqësore, as provokative as kërcënuese ndaj opozitës.

Por ka qenë deri diku flirtuese. Ka zëra që thonë se opozita është në atë çadër edhe falë një lloj garancie që ka marrë më parë nga ana e LSI-së për kauzën e saj…
Po flasim gjithmonë për citimin e një analize serioze politike. Pjesa e asaj që ne kemi dispozicion në funksion të kompromisit, është në sytë e publikut. Përsa i takon një meskiniteti të kujtdo apo të një njëanshmërie të kujtdo, është pronar çdo meskin i meskinitetit të tij.

Ne kemi në tavolinën e politikë vetëm një sinqeritet maksimal, madje edhe në rastin e çështjes së Presidentit. Ju e patë që Presidenti mori 87 vota në raundin e katërt, që mund t’i merrte që në raundin e parë nëse ne do të kishim një projekt të tillë dhe nuk kishim pse të humbnim kohë dhe mund të vazhdonim punët e tjera në politikë. Por edhe aty investuam maksimalisht për këtë çështje. Përse? Sepse e mira e ardhshme e Shqipërisë kërkon zgjedhje ku marrin pjesë edhe mazhoranca edhe opozita.

Z. Vasili a është LSI duke menduar për të bërë një hap tjetër drejt arritjes së një dialogu. Ju keni qenë protagonist i tryezave po dukeni si i tërhequr pas zgjedhjes së LSI president?
Nuk jemi tërhequr. Kemi mbështetur çdo lloj formati që është gjykuar i mundshëm për të prodhuar kompromis. Në rast se kanë gjykuar që z. Rama dhe z. Basha të takohen në takime bilaterale kokë më kokë me ekipe, kanë apo jo nevojë për takime akoma më të gjëra ku të ketë edhe më shumë aktor, për ne ka qenë e rëndësishme që ky kompromis që ç’tensionon situatën dhe na fut në normalitet të realizohet. Forma e tij dhe formatet në të cilat realizohen për ne janë të pa rëndësishme.

Ju keni qenë pjesë e shumë takimeve si bashkëkryetar i koalicioni Meta-Rama. Pranë gjithmonë Ilir Metës thuajse gjithmonë në takimet e rëndësishme. Kujtoj të fundit tek Markata e Peshkut, një nga takimet më të përfolur. A u vendos aty duke konsumuar një gotë verë që Ilir Meta të ishte President i vendit?
Absolutisht jo, këtë e them për humor, më vjen keq që vini në diskutim sinqeritetin tim. E thash me shumë mirësi këtë për t’i dhënë edhe kripën e duhur bisedës me ju. Absolutisht jo dhe të tre raundet e para të cilat u konsuamuan në parlament ka qenë insistimi ynë shumë i fortë për t’i dhënë të gjithë hapësirën e mundur opozitës për ta pasur edhe këtë një nga mundësitë e saj, një nga elementet e mëdha të kompromisit. Dhe ju them me sinqeritet se çdo gjë është zhvilluar më pas në mënyrë të rrufeshme, pasi në lojë nuk ishte më problemi i kompromisit i cili kishte akoma kohë dhe hapësira të tjera për t’u zhvilluar por ishte stabiliteti i vendit dhe qëndrueshmëria e vendit. Dhe institucioni i presidenti, pra i kryetarit të shtetit kërkonte një konsolidim të tillë pasi rrezikonim që pas datës 24 korrik të ishim në një pezullim institucional dhe kushtetues, që ishte me shumë rreziqe dhe me mjaft elemente të pa parashikuara.

Për çfarë u diskutua aty?
U diskutua për rikonstruksionin e gjithë zonës së Pazarit të Ri. Shkëmbyet kujtimet, unë sigurisht cikë më të mëdha nga të gjithë bashkëbiseduesit, isha me moshë më i vjetër në tavolinë. Sigurisht kisha parë disa gjëra akoma më larg pasi Pazari i Ri ka një histori shumë më të largët. Pata pak nostalgji sepse kujtova edhe kohën kur dilja në Pazarin e Ri që në vogëlinë time dhe po flisja në një moshë shumë më të avancuar. Në fund të fundit qe një bashkëbisedim normal miqsh ku sigurisht mund të flitet edhe për gjëra të tjera dhe jo vetëm për politikë. Sepse të gjithë mendojnë se këta ulen dhe flasin vetëm për politikë. As z. Meta dhe as unë nuk patëm mundësi që të ishim në inaugurimin e Pazarit të Ri për shkak të impenjimeve të tjera politike, dhe kjo ishte një mundësi për ta kremtuar këtë rikonstruksion pozitiv.

Pra një bisedë mes miqsh..
Mes miqsh pse jo. Në politikë është mirë që të gjithë flasin mes miqsh.

Ashtu si ju edhe Edi Rama?
Patjetër që kemi edhe miqësinë e duhur sepse nuk besoj se ulemi si armiq në tavolinë. Po të ulemi si armiq nuk kemi pse të ulemi. Po me të njëjtën miqësi unë ulem edhe me deputet të opozitës apo ish-drejtues të opozitës. Nuk kam kufizime. Kam distanca etike në rast se dikush nuk e meriton miqësinë time pasi mund të ketë kualitete morale të ulëta në pikëpamje të qëndrueshmërisë, të asaj që i thonë qëndrueshmëri fjale. Këto më ndajnë nga tavolinat, ndërsa këto çështjet e partive nuk më ndajnë.

Do pinit një kafe nëse do ta zgjidhnin me Kryeministrin Rama apo me ish-kryeministrin Rama?
Me të dy. E kam pirë kafen edhe me Berishën edhe me Ramën. Nuk kam çështje preferencash. E vetmja diferencë që kam është se me Berishën më lidh një histori pak më e gjatë pasi kam pasur nderin ta kemi pasur edhe profesionin tim të fiziopatelogjisë shumë përpara në kohës në dijen mjekësore që kishte. Ndërsa me Edi Ramën më lidh kjo histori politike që sigurisht edhe origjinat e përbashkëta i kemi, ai nga nëna dhe unë nga babai nga fshati i Vunoi të cilit unë këtë përkatësi e kam një element për të cilin kam një llojë krenarie.

Ku ndryshon Rama kryeministër nga Berisha kryeministër?
Ndryshojnë shumë. Kanë stile krejtësisht të ndryshme të komunikimit dhe të mënyrës së konceptimit të punës. Janë secili kryeministra në llojin e tyre.

Sepse paraardhësi juaj në Ministrinë e Drejtësisë e akuzoi deri tek fakti që bëhen mbledhje pa u bërë. Pra firmosen akte normative apo dokumente që dalin nga një mbledhje qeverie pa u mbledhur kurrë?
Unë flas nga momenti që ndodhem në qeveri. Që nga momenti që ndodhem unë në qeveri nuk kam asistuar në veprime të tilla. Për më parë nuk e di.

LSI ka në bashkëqeverisje me PS tashmë katër vite. Si do ta përshkruanit këtë bashkëqeverisje mes Ramës dhe Metës?
Nuk është bashkëqeverisja mes Ramës dhe Metës. Është bashkëqeverisje mes PS dhe LSI. E kam gjë të udhës ta nënvizojë këtë çështje pasi përgjegjësitë janë përgjegjësi të mëdha politike që vijnë nga formacione politike dhe vijnë në varësi të kontributeve elektorale të përbashkëta që ndërtojnë një bashkëqeverisje siç është kjo dhe mendoj që ka qenë një bashkëqeverisje që ka munduar të bëj punë, të eci në drejtim të rrugës së reformave, qofshin këto nganjëherë edhe të vështira dhe kontroverse dhe me problematika, por gjithsesi duke pasur parasysh që realizimi i reformës administrative, por edhe reformës në drejtësi u arritën të kryheshin këtë mandat. Reforma në Drejtësi të paktën u përmbyll si aspekt ligjor pasi përpara kemi sfidën shumë të vështirë zbatimin e saj e cila do të haj kohë, pse jo dhe vite. Por besoj se ishin dy momente të cilat shënjuan këtë mandat.

Keni patur edhe probleme, përplasje në koalicion, ka qenë në sytë e publikut?
Nuk kemi pasur përplasje. Kemi pasur kurajo për t’u vetpërmirësuar.

Ju keni qenë edhe Ministër Shëndetësie. Flasin për koncesionet në shëndetësi, keni qenë dakord me to, e keni bërë Chek-Up?
Jo, nuk e kam bërë pasi edhe për arsye personale mjekësore unë kontrollohem pasi kam pasur dikur probleme shëndetësore. E kam këtë kulturë për ta bërë por pavarësisht nga kjo kam pasur rezervat e mija për koncesionet, nuk e kam fshehur ndonjëherë. Kam një qasje tjetër për rolin e shtetit dhe për aftësinë menaxhuese të tij dhe e kam quajtur dhe do të vazhdoj ta konsideroj koncesionin hapin e fundit dhe jo hapin e parë në zgjidhje, më mënyrë të veçantë në shëndetësi. Përsa më takon, sigurisht kanë qenë atribute të qeverisë. Unë nuk kam qenë anëtar i qeverisë në kohën kur janë bërë. Jam përpjekur nëpërmjet rrugës parlamentare ta ngre këtë problem dhe ta dekurajoj sa të jetë e mundur pasi ka shumë elemente delikate në shërbimin shëndetësor të cilat kërkojnë më shumë vendosmëri, më shumë kurajo, më shumë ngritje kapacitetesh vendase të sistemit. Pra sistemi të rritet gjithnjë e më shumë që ta vetëadministroj çështjen, pasi e kam quajtur një dorëzim dhe një ngatërrim radhe që zgjidhjen e fundit ta vëmë të parën në tavolinë. Por megjithatë kjo është çështje konceptimi. Ata mendojnë se kanë të drejtë, unë nuk mendoj kështu.

Z. Vasili ju e thatë pak më parë se reforma në drejtësi është një nga arritjet e kësaj qeverie dhe bashkëqeverisje. Cili është dështimi i saj, a është mbjellja e kanabisit në Shqipëri dështimi i kësaj qeverisje dhe bashkëqeverisje?
Është një problem i cili tashmë nuk ka më vend që unë ta komentoj pasi ky është një shqetësim që ka marrë dimension. Pasi në rast se vihet në dukje qartazi, qoftë në raportet e DASH, në raportet e anti-mafias italiane, në raportin e Interpolit, ka një jehonë mediatike me nivel botëror tashmë, jo thjesht dhe vetëm evropian. Është një problem që është përballë nesh. As nuk mund të fshihemi, as nuk mund të shmangemi. Ka pasur një administrim jo të mirë të territorit lidhur me këtë çështje, që edhe ky është fakt. Një gjë e tillë nuk do të ndodhte po të kishte një kontroll të rreptë dhe rigoroz të territorit për këtë çështje, por rruga e vetme është të përballemi me problemin sado i rëndë të jetë dhe në asnjë rast të mos mendojmë se e kemi zgjidhur dhe nuk është problem. Kjo është qasja më negative, që duhet t’i ikim. Duhet të kemi kurajën ta shohim në sy e të kërkojmë të zgjidhet deri në fund, por që problemi është dhe është një problem madhor.

Vetë ministri i Brendshëm Xhafa ka pohuar problemin e kanabisit, ka pohuar faktin e lidhjeve të policisë me trafikantët…
E ka bërë mirë ministri Xhafaj dhe unë e përshëndes që e ka bërë një pohim të tillë dhe që e ka njohur problemin.

Duket sikur përgjegjësia po shkon tanimë drejt ish-ministrit Tahiri. A mendoni se në drejtimin e tij u tolerua kjo situatë?
Vlerësimet për ministrat dhe punën e tyre, qoftë edhe negativitetet që mund të prodhojë veprimtaria e tyre është një detyrë dhe atribut kushtetues i kryeministrit, i cili duhet ta bëjë, është detyrë e tij ta bëjë. Në rast se konstatohet që është një gjë e tillë të mos ketë asnjë hezitim dhe ta ndaj me publikun e gjerë në rast se ai e gjykon të tillë.

Ju si e gjykoni?
Unë e gjykova shumë qartë dhe e thashë që është një problem që duhet parë në sy dhe përballja me të duhet të jetë një nga prioritetet më madhore që duhet të ketë Shqipëria në këtë moment, pasi me një problematikë të tillë me drogën, jo vetëm kanabisi, pasi janë përshkruar edhe që Shqipëria është bërë një udhë trafiku edhe për droga të tjera të rënda, pra problematikë e cila është rënduar në të gjithë dimensionin e saj, kërkon të përballemi. Në të kundërt, do të jetë ai që do të shënjojë imazhin dhe fytyrën e Shqipërisë, e cila do të ndikojë shumë negativisht edhe në proceset e tjera. Edhe në një deklaratë të fundit të Partive Popullore Evropiane, një nga gjërat themelore që evidentohej si një nga negativitetet më të mëdha ishte kjo çështje.

Por, citoj DASH: Shqipëria mbetet një vendburim i rëndësishëm për marijuanën, një rrugë transiti për heroinën dhe kokainën e destinuar për tregun evropian megjithatë autoritetet shqiptare raportuan rritje te arrestimeve, shkatërrimit te plantacioneve me kanabis, në 2016-n u raportua gjithashtu një rritje e kultivimit te kanabisit…

Ju keni pasur dhe e keni trajtuar gjerë e gjatë në studion tuaj. Në mënyrë emblematike madje. Keni edhe ngjarje me fletën e kanabisit. Kështu që, ju vetë keni pasur ndjeshmëri për t’u përshëndetur që në krye të herës për këtë çështje.

A ka një reflektim? A mjaftojnë largimet e drejtorëve të policisë me ardhjen e ministrit Xhafa? A janë adresuar realisht përgjegjësitë? Ministri Tahiri sot është ende në fushatë. Sot nuk është bërë një “mea culpa”…
“Mea culpa”-t nuk mund t’i bëjmë dhe nuk mund t’i kërkojmë ne. Unë mendoj që, në radhë të parë, bashkëpunimi ndërinstitucional për këtë çështje, ku të gjitha shërbimet që mund të ndihmojnë dhe duhet të ndihmojnë për këtë çështje, duhet të jenë funksionalisht si një skuadër e vetme. Në këtë çështje madhore secili duhet të luajë rolin e tij. Ministria e Brendshme duhet t’i rri në ballë punës. Shërbimet informative po ashtu në të gjitha nivelet ku ata operojnë. Të gjithë ata që kontrollojnë territorin në pushtetin lokal, drejtuesit vendor, pra ky është një aksion i madh ku secili aktor ka shumë për të bërë, por në asnjë rast nuk mund t’i shmangemi detyrës asnjëherë. Kudo ku vihet re një shmangie e detyrës, qëndrimi duhet të jetë shumë i rreptë pasi paguan e gjithë Shqipëria për këtë zullumhane.

A është vërtetë problem për zgjedhjet kanabisi dhe paratë e gjeneruara prej tij, apo Opozita e ekzagjeron në këtë çështje?
Ju e kuptoni fare mirë, që të gjitha burimet e parave të pista e bëjnë pis shoqërinë. Ato zhvillohen sepse politika hesht. Politika, që ka detyrë të qeverisë dhe si e tillë, duke heshtur, bëhet edhe përfituese e benefiteve të këtyre parave, kështu që natyrshëm mosbesimi është i legjitimuar.

Pra, ju jeni dakord me Lulëzim Bashën kur kërkon qeveri teknike për shkak të parave të pista të kanabisit…
Unë jam dakord që droga duhet luftuar dhe droga ka vend që mund të bëjë pis zgjedhjet, apo të bëjë pis persona të caktuar. Edhe në mos bëftë pis persona të caktuar, do të bëjë pis financat. Pasi ju e dini, një nga elementet e tjera, ju e dini që për çështjet e pastrimit të parave Shqipëria është vendosur përsëri në të gjitha klasifikimet, në mënyrë shumë negative. Kjo para e pistë nga e ka burimin? Një nga burimet kryesore është pikërisht droga.

Ç’mendoni për kërkesën e Lulëzim Bashës për qeveri teknike?
Qeveri teknike është një kërkesë e Lulëzim Bashës. Është një kërkesë e fortë politike për mendimin tim. Ka pasur një karakter ultimativ edhe ekstrem, pse jo. Pasi i është mëshuar fort që të formulosh një kërkesë drejt një qeverie e cila është legjitime, pasi është qeveri e votuar, është qeveri që zotëron mandatet e saj në Kuvendin e Shqipërisë, të largohet për shkak të protestës së Opozitës. Por, ai është përpjekur të shprehë shqetësimin e tij madhor, por nëpërmjet kësaj kërkesë ekstreme, edhe me karakter ultimativ pse jo, dhe hapësirës për reflektim, sigurisht mes këtyre dy distancave, do gjetur edhe cili është mesi i artë që sigurisht është kompromisi.

Deri tani nuk është gjetur kompromisi për shkak të insistencës së Lulëzim Bashës pikërisht për këtë pikë…
Besoj që opozita, e them përsëri, duhet të jetë më e hapur për të folur dhe për të pranuar kompromisin, pasi e kam thënë dhe nuk lodhem së thëni që historia e kompromisit, filozofia e kompromisit është lëshim reciprok. Kompromis pa lëshim reciprok nuk mund të ekzistojë dhe politika e përjashton pranimin e kërkesave ultimative dhe për t’iu rikthyer edhe një herë mendoj që paketa Mc Allister, po e quaj të tillë, se s’kemi si e pagëzojmë ndryshe, ka qenë një paketë që ishte shumë në favor të Opozitës dhe në disfavor të mazhorancës, në qoftë se flasim për favore dhe disfavore, por ishte një paketë e cila mundësonte krijimin e një besimi më të rritur, që mundësonte që ne të hynim në një proces më të ri që mundësonte mbajtjen e zgjedhjeve në të dyja palët. Dhe, në këtë vend, nguti për të thënë jo nuk besoj që ka qenë një ngut i rëndësishëm.

Edhe Rama më pas u tërhoq nga kjo paketë. Pse ndodhi kjo?
Çështja qëndron kështu. Kompromiset gatuhen në një kohë të caktuar. Rikrijimi i kompromisit të ri kërkon kohë.

Po dakord kishit thënë po një herë. A kemi këtu luhatje në qëndrim?
Unë nuk jam këtu të bëj as avokatin e Bashës, as të Ramës, por dua të them në momentin e parë pati një refuzim absolut të z. Basha. Në momentin e dytë pati një lëvizje nga kjo paketë propozimesh nga z. Rama, të cilat ndodhën në distancë kohe. Pasi një kompomis i thyer në momentin e parë bëri që pala tjetër të mendojë që mund të fitojë avantazhe dhe ta reduktojë kompromisin.

Pasi ishte një kompromis i fortë, shumë i favorshëm, por ishte një paketë që krijonte besim. I jepte mundësi opozitës që të besonte më shumë te kjo zgjidhje. Dhe refuzimi i menjëhershëm krijonte hapësira të tilla, të cilat janë të natyrshme në politike. Nuk dua të them që jam dakord që ky kompromis të reduktohej dhe nuk jam dakord edhe me Edi Ramën që ta reduktonte, pasi mund të qëndronte fare mirë koherent dhe të thoshte që për ne ajo paketë është e negociueshme, është atje në tavolinë dhe e mirëpresim Lulzim Bashën të ulemi dhe të flasim përsëri, për hapësirat dhe ekstremitet e kësaj pakete.

Në informacionin tuaj a ka negociata “undergorund”, ku ju jeni pjesë ose jo?
Ju e keni parë që aktor të veçantë, aktorë të huaj, miq partnerë të Shqipërisë, mendoj se në mënyrën e tyre të mundur ose të pamundur po bëjmë që të ndërtojnë një kompromis. Në pikëpamjen time dhe në pikëpamjen e LSI-së, cila do qoftë lloji i komunikimit, modeli, është i mirëpritur, thjesht që ai ta krijojë këtë komunikim.

Sipas jush do të ketë zgjedhje në 18 qershor?
Më 18 qershor zgjedhjet janë përcaktuar me atë akt që ne kemi. Unë uroj që të ketë zgjedhje dhe kësaj i besoj dhe kësaj do t’i bëja shërbim me gjithçka kemi. Dhe sot në Shkodër e përsëritëm se në rast se do të duhej gjithçka që ne kemi bërë si LSI, duke filluar nga mandati im i ministrit vihet në dispozicion, mjafton që të kemi zgjedhje normale mazhorancë-opozitë.

Anormaliteti është një defekt kaq i rëndë, që do të prodhonte një udhëkryq të rrezikshëm të demokracisë në Shqipëri. Ky është shqetësimi im, i cili shkon përtej Petrit Vasilit si kryetar i LSI, përtej shqetësimit të një force politike. Por bëhet fjalë se cila do të jetë e ardhmja e vendit europiane apo jo-europiane? Integruese apo jo integruese? E lulëzuar ekonomikisht apo e palulëzuar ekonomikisht?

Sot Partia Demokratike i ka ankimuar lista e kandidatëve të partive politike të regjistruara në zgjedhje në Kolegjin Zgjedhor. Sipas PD-së listat janë dorëzuar në KQZ një ditë pas përfundimit të afatit zyrtar. Ju si e konsideroni këtë lëvizje të opozitës?
Është në gjykimin e saj. Unë nuk kam asnjë koment për këtë çështje. Pasi ky është një domen i tëri i Kolegjit Zgjedhor. Nuk mund të bëj as ekspertin ligjor, as ekspertin e zgjedhjeve. Kjo është në gjykimin e tyre. Cilido qoftë gjykimi i tyre ne si forcë politike vendimet që merren nga institucionet e gjyqësorit dhe në të gjitha nivelet e gjyqësorit për zgjedhjet ne i kemi pranuar dhe do ti pranojmë. Unë nuk kam një opinion teknik timin se s’kam si ta kem për këtë çështje.

Folët për ofertën McAllister, po për ofertën e re të prezantuar nga z. Rama jeni njohur me të zyrtarisht, si pjesëtarë të koalicionit ?
Jo, nuk jam njohur me ofertën. Këtë e kam dëgjuar jo live, por e kam lexuar të zbardhur në një konferencë për shtyp që z. Rama ka patur me gazetarët.

Pra, mbikëqyrje nga brenda qeverisë në procesin zgjedhor duke përfshirë postin e Zëvendësministrit, Zëvendëskryeministrit?
Nuk e kam njohur një paketë të tillë. Përsa i takon paketës McAllister e kam njohur dhe e njoh mirë.

E keni konsultuar?
E njoh mirë.

Është normale që nuk e konsultoni. Pra, nuk po konsultoni më me PS për negociatat me opozitën, për krizën?
Besoj se ajo që z. Rama ka vënë në dispozicion ka qenë qasja e tij, një mënyrë kompromisi. Ka pasur prej kohësh një komunikim mes z. Rama dhe z. Basha.

Mos po kthehet politika e ditës si një formë loje? Rama nuk e fsheh faktin se e sheh tashmë si një lojë shahu ?
Politika nuk mund të jetë një lojë shahu në moralin e saj. Pasi një lojë shahu fillon dhe mbaron, kurse këtu kemi të bëjmë me një popull, me një demokraci, e cila duhet të funksionojë me ne kur ne të mos jemi dhe kur shumë të tjerë mos jenë akoma. Pra, bëhet fjalë për një udhë pa kthim ku ky vend do të eci. Sepse është një vend, i cili që ka provuar kavot e mëdha të diktaturës dhe është një vend që nuk ka shpatulla të mbaj më trauma të tjera. Dhe ky detyrim për të ndërtuar sistem të qëndrueshëm, të sigurt dhe motivues është një detyrim që shkon shumë përtej objektiva të ditës dhe prandaj nuk mund të jetë një lojë shahu. Është një objektiv i përjetshëm.

Qartë do të ishtë ideale, por po flas për politikën si po bëhet tani?
Jo, është një detyrim.

Po flas për negociata që duken tashmë si një lojë tërhiq e mos e këput?
Nuk është ideale, pasi ne kemi një proces integrimi që ecën në mënyrë të pandalshme dhe do të ecë në mënyrë të pandalshme. Kjo nuk është ideale, është reale. Kemi një proces ekonomik që duhet të zhvillohet dhe kjo është reale.

Të tjerët mendojnë që është lojë shahu, unë nuk e mendoj që është lojë shahu. Është një detyrim që duhet të ketë perspektivë, sepse integrimi nuk është lojë shahu e një nate.

Duhet, por si po zhvillohet sot? Po zhvillohet kështu?
Nuk jam i lumtur për mënyrën si po zhvillohet, kam rezervat e mia. Prandaj, që ne vëmë në dispozicion gjithçka që opozita të shkojë në zgjedhje, nuk e bëjmë këtë për t’i bërë dhurata opozitës. Sepse nuk janë të ndërtuara mandatet e LSI-së nga votat e opozitës, por me votat dhe mundin e jashtëzakonshëm të njerëzve të LSI-së. Mirëpo, e ardhmja e vendit me një votim të njëanshëm është një e ardhme e zymtë edhe për njerëzit e LSI-së për të jetuar në një vend të zymtë, të pashpresë. Ne pikërisht për të dhënë një shpresë të tillë, për të dhënë një opztimizëm të ri, sot konkurrojmë në Tiranë siç e keni parë me një listë që kryesojnë tre vajza, të cilat kanë pikërisht qëllim krijimin e këtij optimizmi që vjen, jo thjesht dhe vetëm nga “background”-i i tyre, por dhe nga pozitiviteti dhe optimizmi që ata krijojnë. Shqiptarët shikojnë këtë mënyrë që ka një pozitivistet kohëgjatë. Përderisa afrohen figura të reja, do të thotë që krijojmë një perspektivë të re dhe në këtë pikëpamje, në funksion të kësaj ne kemi vënë politikën.

Me gjobën e KQZ-së për kuotat gjinore në Tiranë çfarë u bë?
Besoj do ishte një gjë që do ta paguanim me shumë dëshirë dhe do të vazhdojmë të paguajmë gjithmonë gjoba pa fund sa herë të na thonë se do t’ju gjobisim pse ju kenë vënë tre vajza kandidate.

E mendoni ndryshe nga znj. Kryemadhi atëherë? Po kujtoj polemikën që ajo pati me Nënkryetarin e LSI-së, ajo mendon se nuk ka asnjë gjobë për t’u paguar, përkundrazi duhet ankimuar…
Qasja ime ishte një metaforë, besoj e kuptuat. Desha të them që për ne është shumë e rëndësishme dhe unë jam shumë i lumtur që ne udhëheqim listën e kandidatëve të Tiranës me tre vajza. A ka nevojë të komentoj unë se kush është Klajda Gjosha, Kejdi Mehmetaj apo Floida Kërpaçi? Është e vetmja herë që kur ne shkojmë në fushatë dhe kur marr fjalën të flas për listën, që është e shkëlqyer, them me vete a ka vend këtu të komentoj këto emra? Janë figura që flasin vetë.

Dakord, por ju akuzojnë për diskriminim ndaj burrave në këtë rast. Unë personalisht nuk jam një aktiviste për të drejtat e grave…
Unë jam burrë dhe jam i lumtur që jam i diskriminuar në këtë mënyrë dhe do të vazhdojë të diskriminohem sa të jem në LSI edhe sikur 34 gra dhe vajza të kishte pasur lista e Tiranës, përsëri do të isha i lumtur. Po të ishin të 34-ta si tre të parat, nuk do të kisha asnjë pishman. Sepse atë pozitivitet, por edhe inteligjencë që ka demonstruar Klajda Gjosha në procesin e integrimit, që ka qenë një nga proceset më shembullor i udhëhequr me një konstruktivitet dhe me një kualitet profesional të jashtëzakonshëm; Floida Kërpaçi ka dhënë shembullin e një vajze të re, e cila ka kurajën të marrë përgjegjësi të mëdha, t’i zhvillojë në mënyrë më inteligjente, por edhe më modeste.

Ndërsa Kejdi Mehmetaj, e cila ka qenë një kolege surprizë për mua në grupin parlamentar, që unë e kam drejtuar për disa vite dhe nuk e mendoja kurrë që eficienca, mendjehapja dhe zgjuarsia e saj do të ishte e tillë, shumë më e ftohtë dhe racionale në mendimet saj në sallën shumë të ndezur të këtij Parlamenti.

Atëherë, jeni të gatshëm ta paguani nëse do të ishte e nevojshme?
Po të paguanim këtë gjobë do të ishte një ditë e turpshme për të gjithë. Edhe ju jeni dakord me mua besoj. Studio më komode se sa kjo për të qenë dakord lidhur me diskriminimin pozitiv ndaj grave, nuk besoj se ka.

Doja t’ju pyesja ende për zgjedhjet pa opozitën. Ju folët për një perspektivë të zymtë, një të ardhme të zymtë, etj. Megjithatë, në momentin që flasim dialog nuk ka dhe Kryeministri deklaron se 18 qershori do të jetë dita e zgjedhjeve, ndërsa kru i opozitës thotë që nuk do të ketë zgjedhje pa opozitën. LSI pas një fushate elektorale, do të shkojë në një garë e vetme, por kë do të anatemoni, kundër kujt do të bëni fushatë?
Pikë së pari, unë kam besim se akoma ka hapësirë dhe nuk pse të hezitojmë për të krijuar hapësirë për një kompromis. Asnjë datë nuk është e rëndësishme përpara një problemi themelor, jetik që është zemra e demokracisë. Funksionimi i saj me balancë dhe kontroll. Balanca dhe kontrolli arrihet vetëm kur ka mazhorancë dhe opozitë. Por mazhorancë të vërtet dhe opozitë të vërtet. Mazhorancë të vërtet dhe opozitë të vërtet krijojnë gara të vërteta. Ua thash edhe një herë në krye të herës, që as mazhorancë dhe opozitë nuk i krijojmë ne, i krijon populli me votën e tij. PD është votuar në zgjedhjet e fundit, ka marrë disa qindra mijëra vota dhe ne kemi marrë gati 1 milion vota.

Pra populli ka përcaktuar se kjo është opozita dhe kjo është mazhorancë. Dhe kjo opozitë dhe kjo mazhorancë do të rifutet në garë. Mund të ketë një rezultat akoma më të thellë në favorin e mazhorancës tonë, po mund të ketë edhe një rezultat më pozitiv për opozitën. Nuk e dimë. Këtë e vendos populli. Mbasi ka parë ç’kemi bërë ne në mazhorancë dhe çfarë kanë bërë ata në opozitë, do të japin gjykimin. Por nuk kemi të drejtë ne t’i heqim mundësinë popullit të bëj zgjedhjet e tij. Në këtë rast do ta vinim përpara një zgjedhje të njëanshme e cila do të krijonte një denatyrim të politikës.

Çfarë parlamenti do të ishte ai i 18 qershorit pa opozitën?
Nuk kam një fanti kaq të pasur sa të arrij të imagjinoj dot. Por nuk besoj që ky të ishte një parlament norma.

Monist, i kuq etj. etj. Jeni dakord me disa epitete që i vejnë?
Mjafton të ketë epitetin monist, të gjithë ngjyerat e tjera nuk kanë rëndësi.

Ju jeni dakord për këtë epitetin që i vihet një parlamenti të tillë?
Në rast se ne jemi të gjithë një mazhorancë, konkurrojmë dhe kundërshtari real është opozita, sa e madhe sa e vogël, thash nuk e përcaktojmë ne…

Ju jeni mazhorancë dhe do të shkoni vetëm në zgjedhje. Keni menduar të bëni opozitën?
Ne do të shkojmë të paraqesim alternativën tonë. Ne jemi shumë të qartë, jemi një alternativë, kemi një filozofi politike, kemi dhe një lidership shumë të qartë. Sepse nëse ka një njeri në Shqipëri dhe mijëra qytetar që kanë mirësinë që na ndjekin, të mos kenë të qartë se cila është filozofia politike e LSI-së, cili është programi i saj, dhe cili është lidershipi i saj. I ka shumë të qartë dhe kjo alternativë politike që quhet LSI shko në garë të paraqesi alternativën e saj. Se si mendon ajo ta qeverise vendin duke qenë në fund të zgjedhjeve forcë e parë politike dhe çfarë përgjegjësisë merr dhe ku do ta zhvilloj, ku do ta çoj punësimin e vendit që është problem kritik. Ku do ta çoj ekonominë e cila nuk duhet të jetë më në ngërçin e atyre rritjeve minimaliste që nuk japin zhvillim…

Në qoftë se ju nuk jeni forcë e parë politike do të mund të jeni një forcë e dytë politike në këtë parlamentin monist për të cilin folëm, mund të ishit opozita në këtë rast apo jo, bashkë me LIBRA, bashkë me SFIDA…
Kam vetëm një objektiv unë për veten time si drejtues politike, por që është objektivi i LSI-së, të bindim shqiptarët që kjo alternativë, që është realiste, prodhon zhvillim, prodhon qetësi, prodhon stabilitet, kjo i kemi shumë të kthjellëta dhe të qarta.

Me Ilir Metën president ju duket sikur Edi Rama është më i fortë, më i fuqishëm më i pushtetshëm? Ka shumë nga ata që mendojnë se kjo lëvizje e ka dobësuar Ilir Metën?
Si ata analistët që keni cituar disa herë deri tani, apo jo…

Mendim alternativ që kërkon përgjigje sidoqoftë…
Ku është objektiv kërkon përgjigje. Kur është subjektiv dhe klientelist nuk meriton përgjigje. Gjithsesi, Shqipëria është më e fortë, sepse Shqipëria ka një institucion të Presidentit solid dhe i cili garanton më shumë stabilitet dhe më shumë siguri edhe për shkak të një figure që i rrezaton të gjitha këto cilësi. Për këtë gjë mendoj se Shqipëria ka marrë një transfuzion qetësie, pasi jetojmë në situata të paqarta. Ju më pyesni vazhdimisht a do ketë kompromis, a do ketë zgjedhje apo jo, etj. Pra, në këtë pasiguri i kemi dhënë një element fondamental kushtetues por edhe psikologjik e siguri shqiptarëve, duke çuar Ilir Metë në këtë detyrë. Kështu që mendoj se Shqipëria është edhe më e fortë.

LSI-ja si është, a është më e fortë?
LSI-ja përfitoi disa avatazhe që nuk mendonte se do t’i kishte. Ish-Kryetari i LSI-së krijoi një skuadër dhe kjo ka qenë besoj kryevepra politike që ai bëri dhe filozofia politike që ai rrënjosi në LSI, duke i bindur të gjithë që nuk fiton njëshi, por fiton ekipi. Dhe ekipi i LSI-së, ua them me bindje të plotë edhe si Kryetar i LSI-së sot, është i tillë që në çdo pjesë të vendit funksionojnë dhjetëra kryetarë në kuptimin metaforik, shumë efektivë, shumë të motivuar falë të cilëve është maturuar dhe objektivi për të qenë forcë e parë politike.

Qëllimi i kësaj fushate dhe që ju e keni deklaruar është që LSI të dalë forcë e parë politike. Ju jeni gati të jeni Kryeministër z. Vasili?
Unë sigurisht jam gati të marr çdo përgjegjësi, që rezultati që do prodhojë LSI-ja do më japë.

Sa realist e shikoni si objektiv?
Më realiste se kurrë pasi nuk besoj se do të kishte njeri që do të hezitonte përpara një pogrami ambicioz dhe të mijëra të rinjve që e mbështesin. Do të thotë një program që u ngjall shpresë të rinjve është një program që duhet votuar.

Keni më shumë shanse të dilni forcë e parë politike me opozitën apo pa opozitën në zgjedhje?
Nuk ka asnjë rëndësi.

Si e konsideroni rolin e ambasadorëve në procesin e negociatave për zgjidhjen e krizës. PD i ka konsiderua ata të njëanshëm. Guvernator i quan Berisha. I konsideroni ata të baraslarguar nga skena politike?
Gjëja kryesore është se ne pas një periudhe më shumë se çerek shekulli në pluralizëm besoj se gjërat themelore është që ecim pa pasur nevojë t’u drejtohemi apo të kërkojmë vazhdimisht që ndërkombëtarët të na zgjidhin probleme.

Gjëja themelore që duhet të matarojmë është që problemi lindi në Shqipëri dhe duhet të zgjidhet në Shqipëri. Shqiptarët e krijuan problemin. Shqiptarët duhet të gjejnë zgjidhje. Në vazhdimisht sa herë t’i drejtohemi kësaj çështje dhe të mendojmë për ambasadorët kështu apo ambasadorët ashtu, ne veçse pohojmë pafuqinë tonë. Ne jemi në një parlament sovran. Jemi në një politikë sovrane. Të ulemi dhe të shikojmë njëri tjetrin në sy. Jo si armiq, por si njerëz që bashkëndajnë përgjegjësi të mëdha politike dhe t’i japim zgjidhje problemit. Pse t’ia kërkojmë ambasadorëve këtë gjë.

Po ambasadorët a i shikoni…
Po, ambasadorët në momentin që krijojnë boshllëqe të mëdha dhe të gjithë kërkojnë ndihmën e tyre, përpiqen ta ofrojnë, dhe pastaj nga mënyra se si e ofrojnë ndihmën fillojnë dhe interpretimet të cilat mund të jenë të gjithfarshme…

Emri më i anatemuar nga PD është ambasadorja e BE?
Me thënë të drejtën unë kam pasur komunikim të paktën me znj. Vlahutin. Përgjithësisht jeta parlamentare nuk ma ka mundësuar këtë gjë dhe e kam pasur evidente këtë rol në momentin e reformës në drejtësi sepse unë kam qenë anëtar i komisionit që u ndërtua për reformën në drejtësi dhe e kam parë që edhe ambasadori Lu dhe ambasadorja Vlahutin ishin shumë të impenjuar për miratimin e kësaj reforme dhe komunikimi politik mbaron këtu. Nuk kam pasur ndonjë komunikim tjetër të asnjë lloj forme tjetër. As ka lidhje me negociata politike apo me kompromis politike.

Në fakt ka pasur një ngjarje këto dit pas një shkrimi të Kastriot Myftarit të ndaluar më pas nga policia pasi kishte sulmuar nëpërmjet një statusi në Facebook ambasadoren e BE. U lirua sot sidoqoftë. Ju duket politik veprimi i policisë?
Se kam përcjell fare këtë ngjarje. Të them të drejtën ka lindur në një moment ku ju e dini që jemi në fushatë dhe ne dhe bashkëkomunikuam. Ju më thatë se isha shumë zviceran, sepse arrita në studio vetëm dy ditë para se të fillonte emisioni, sepse kam qenë gjithë këto ditë shumë i ngarkuar me fushatën dhe nuk para i kam ndjekur dhe nuk jam në gjendje të bëj një analizë apo një vlerësim për këtë gjë.

Do ju lexoja disa komente apo pyetje nga teleshikuesit. I nderuar kryetar i LSI-së, unë jam i diplomuar me titullin doktor në LSI. Ministria e Brendshme më kërkon të votoj në zonën time në Bulqizë ku unë kam dy kandidat për të zgjedhur, njëri është 7 klasë shkollë, tjetri është milioner me 5 klasë shkollë. Kë më sugjeroni që të votoj në 18 qershor?

I sugjeroj të votojë një bankier si Përparim Spahiu që përfaqëson LSI-në, sepse është zona e Dibrës. Dhe jo vetëm, por mora drejtuesin e listës pasi kisha parasysh kandidatin e LSI-së, por janë kandidatura që flasin vetë.

A ka përgjegjësi LSI-ja për kanabisin?
Me modesti, them që nuk kemi asnjë përgjegjësi. Kemi pasur detyrën ta ngremë si problem. Është në sytë tuaj që e kemi ngritur si çështje, por nuk kemi pasur asnjë përgjegjësi të drejtpërdrejtë për këtë çështje.

A jeni ju për faljen e kamatëvonesave të energjisë elektrike në tërësi ku shumë familje edhe pse shumë të varfra nuk trajtohen as me ndihëm sociale dhe nuk përfiton?
Pajtohem me çdo lloj mase që shteti duhet të marrë për të amortizuar të gjitha dhimbjet që u shkaktohet familjeve të varfra. Qofshin dhe këto dhe masa në dukje shumë të majta. Disa i konsiderojnë populiste. Çdo masë e cila lehtëson dhimbje në kushtet e një pamundësi ekstreme është i mirëpritur dhe do ta mbështesja. Sa për ilustrimin tuaj, edhe kur ka qenë propozuar një nisëm nga PD në parlament, që nuk eci përpara për çështjen e energjisë elektrike, pavarësisht se ishte një paketë goxha e fortë, mbase edhe jo plotësisht normale, vetëm duke u nisur nga ky motiv e kam mbështetur plotësisht.

E ka menduar LSI-ja ndonjëherë bashkimin e votave me PD në Parlament për mocion mosbesimi?
Nuk është diskutuar kurrë një çështje e tillë. Po jua shuaj edhe këtë kuriozitet edhe për ata analistët që ju cituat.

Në këto zgjedhje garohet pa koalicione, mendoni se do ju penalizojë kjo gjë si forcë politike?
Jo!

Ku e shprehni këtë besim sepse formula është matematikore?
Me koalicione apo pa koalicione secili merr atë që prodhon vota.

Sa është parashikimi i LSI-së?
Kemi qenë shumë të qartë, jemi futur dhe kemi një objektiv që të jemi forcë e parë. Forcë e parë i ka të gjitha shpjegimet para. Kemi 15 parti në lojë të paktën deri tani të regjistruara dhe thashë që objektivi është shumë i qartë dhe i saktë, të jemi forcë e parë.

A do të qëndroni pas 18 qershorit deklaratës të ish-kryetarit Meta se nëse një forcë politike arrin 71 mandate pa LSI automatikisht jemi në opozitë?
Të presim rezultatet dhe të marrim mendimet politike. Nuk paragjykoj asnjë lloj rezultati. Sot jemi këtu me objektivin për të qenë forcë e parë dhe 19 qershor do të nxjerrim konkluzionet politike, do të lexojnë vota se çfarë kanë treguar

Zëvendëskryetarja Kryemadhi i bëri thirrje të gjithë demokratëve të votojnë LSI-në, i bashkohet kësaj thirrje?
Besoj se ishte një batutë të znj. Kryemadhi në interpretim të situatës politike ku ajo dënoi me të drejtë dhe stigmatizoi absurdin për të mos marrë pjesë opozita në zgjedhje. E thashë edhe një herë tjetër, ishte një përgjigje figurative që znj. Kryemadhi dha idesë që idesë që opozita nuk merr pjesë në zgjedhje. Pra duhet të marri pjesë në zgjedhje për të mos krijuar absurditete.

Po nëse PD nuk merr pjesë ku do të shkojnë votat e demokratëve?
Nëse PD nuk merr pjesë, demokratët nuk votojnë. Nuk dua ta besoj kurrë por unë kam në mendjen time besoj se ka mundësi, hapësira dhe shanse të reja që mund t’i ofrohen opozitës që ajo të bëhet pjesë në zgjedhje. Ky duhet të jetë edhe objektivi që na prin. Kushto që lumturohet se ne do të kemi një sistem të anuar në një anë, pra i cili ka rrëshqitur në një drejtim që asnjë nuk e di se ku po përfundon, duke pasur zgjedhje të tilla, besoj që duhet të jetë i hidhëruar, jo i lumtur.

Jeni sot Ministër Drejtësie në qeverinë e drejtuar nga Edi Rama. Keni drejtuar më parë edhe Ministrinë e Shëndetësisë, siç thamë në qeverinë e z. Berisha. Ju pyeta më parë ta në bënit një lloj krahasimi. Po ju çfarë mendoni, në këtë 4 vjeçar të parë të qeverisjes Rama, duke ju krahasuar me 4-vjeçarin Berisha kush ka më tepër arritje?
Unë kam qenë i prirur të gjithmonë të bëj vlerësime objektive, edhe të ftohta. Nuk ka qenë në natyrën time që të bëj vlerësime subjektive apo të ngjyrosura emocionalisht pasi çojnë në arsyetime gjithmonë të gabuara. Në mandatin 4 vjeçar të mëparshëm pati disa arritje të rëndësishme ku unë dua të nënvizojë kryesore mbi të gjitha liberalizimin e vizave si një objektiv madhor i cili u arrit mbas një vlerësimi shumë të gjerë që Komisioni i Evropian i bëri. Ju kujtoni se kanë qenë mbi tre mijë kritere që u përmbushën dhe në radhë të parë ishte kontrolli dhe eficenca e kufijve, funksionimi demokracisë, funksionimi i shtetit ligjor etj. Besoj se ishte një arritje tepër e rëndësishme. Pati sigurisht disa arritje të rëndësishme në mënyrë të veçantë në fushën e infrastrukturës. Edhe për këtë mazhorancë pata mundësi ti them më lartë në një pyetje të mëparshme që ju patët mirësi të bënit ku reforma territoriale dhe reforma në drejtësi ishin dy momentet që shenjuam veprimin politike të kësaj mazhorance. Kështu që besoj se secila mazhoranca ka prodhuar dhe ka tentuar të prodhojë maksimumin, që ajo ka mundur sipas kontekstit politik.

Më thatë për reformën në drejtësi, por ndonjë arritje tjetër të qeverisjes Rama?
Po flasim për çështje të reformave të mëdha. Flasim në sensin e reformave që orientoj problematiket e mëdha. E para kishte të bënte me problematikat e pushtetit lokal i cili është një pushtet i prekshëm për qytetarët dhe e dyta kishte të bënte me një shqetësim të cilin e bashkëndanin qytetarët.

E vlerësoj gjuhën diplomatike. Z. Vasili mos zbatimi i reformës në drejtësi a sjell pasoja në sistemin e drejtësisë?
Në radhë të parë moszbatimi krijon momente pezullie në sistem edhe vakumi, sepse tranzicioni nga institucionet e vjetra në institucionet e reja reflekton momente vakumi. Ju keni rastin e KLD-së ku Gjykata Kushtetuese u detyrua të shprehet në një vendim që i krijonte asaj mundësin të funksiononte pasi u krijua një vakum pasi reforma nuk arriti të zbatohej në këtë drejtim. Pra besoj se çdo pengesë politike do të shtojë vakumin dhe krijon dhe konfuzione dhe vështirësi në sistem pasi po marrim një gjë konkrete, transferime të caktuara gjyqtarësh, emërime…

Mund të favorizohet korrupsioni?
Besoj se nuk është një situatë e cila ndihmon në eficencën e sistemin e drejtësisë. Në qoftë se eficenca nuk ndihmohet sigurisht gjithçka mund të favorizohet. Jo vetëm korrupsioni.

Nëse reforma në drejtësi do të japë efektet e duhura, sa përqind sipas mendimit tuaj e sistemit do të preket?
Unë nuk mund të bëj paragjykime, sepse s’dua të jem paragjykues. Dua të mendoj pozitivisht që prekja e sistemit do të jetë e madhe, sepse në fund të fundit është ky sistem që prodhuar edhe drejtësinë me gjithë problemet që ka. Besoj që edhe traumat shumë të mëdha me të cilat sistemi mund të përballet, nuk besoj se duhet të jenë ndonjë lumturi e madhe. Duhet pastruar sistemi padiskutim. Pastrimi do të jetë një shembull edhe për të tjerët. Besoj që sistemi e ka dhe një lloj integriteti ligjor, pasi duhet të mos harrojmë, pavarësisht se nuk pohohet kurrë dhe harrohet vazhdimit, që ne edhe deri në momentin që do të fillonim reformën në drejtësi, i gjithë sistemi është reformuar gradualisht, i asistuar nga misione ndërkombëtare. EURALIUS-i në Shqipëri ka ekzistuar.

Llum, kazan, moçal, të gjithë të korruptuar thotë kryeministri. Kemi një qëndrim ndryshe këtu. Ndërkohë kryeministri ka pasur fjalët më negative që në marrje të detyrës së tij….
Unë kam një formim tjetër, edhe profesional, sepse unë vij nga një botë shkencash pak më të saktë, siç është mjekësia, që më mëson se analiza objektive të çon te një diagnozë e mirë e te shërimi i sëmundjes. Konservimi i çdo gjëje, cilado qoftë ajo, pozitive nga sistemi i mëparshëm dhe përmirësimi rrënjësor i fenomeneve negative është rruga logjike ku ecën reformimi i çdo sistemi.

Pra ka gjëra pozitive…
Ne nuk fillojmë nga një sistem nga zero. E thashë edhe një herë tjetër, misionet ndërkombëtare në fushën e drejtësisë e asistojnë Shqipërinë për vite të tëra. Të gjitha dokumentet themelore që ne kemi prurë janë asistuar e mbështetur prej tyre.

Fakti që i kanë mbështetur, nuk do të thotë që s’kanë dështuar. Derisa situata e drejtësisë është kjo që është…
Ne, në një pjesë të mirë të ligjeve kemi bërë korrigjime të caktuara. Pra, kemi ruajtur korpusin e ligjeve. Nuk i kemi hedhur poshtë. Kodet e Procedurës Penale, Kodin Penal, Kodin Civil, një paketë të tërë ligjesh.

Problemi është të zbatohen ligjet.
Sigurisht, zbatimi një. Kultura e pandëshkueshmërisë dy dhe e treta dhe më kryesore, këtë doja ta vija në vëmendjen tuaj, cilësia, që duhet të jetë cilësisht më e lartë, e hetimit gjyqësor. Pasi, një hetim shumë profesional, i thelluar dhe objektiv, i minimizon hapësirat e gjykatës për të dhënë mendime absurde. Pasi, u kam bërë një pyetje kolegëve të mi. Fjalë që shërbejnë në fushën e drejtësisë. Si ka mundësi gjykata, ka pasur raste që ka mundur të japë një vendim për një person të caktuar, nga pafajësi, në një shkallë tjetër në burgim të përjetshëm? Do të thotë që ka qenë një dosje hetimore e përgatitur keq, me boshllëqe dhe diferenca të mëdha që i ka mundësuar abuzivitetit në gjykim të jetë komod edhe në njërin vendim, edhe në tjetrin.

Z. Vasili, a po përdoret politikisht Vettingu nga kryeministri Rama? I gjithë diskursi i tij politik tashmë bazohet vetëm te kjo fjalë. Sipas opozitës, ky proces po përdoret politikisht. Ju çfarë mendoni?
Mendimi im është që çështjes së Vetting-ut ne i kemi dhënë përgjigje me ndryshimet kushtetuese. Ndryshimet kushtetuese janë bërë me 140 vota. Të gjithë palët e kanë pranuar që në Shqipëri do të ketë Vetting. Në rregull?

Por 6 ligjet e tjera ishin pa konsensus.
Të gjitha palët e kanë pranuar Vettingun. Nëse Vetting-u nuk do të ndodhej në Kushtetutën e Shqipërisë, nuk do të kishim edhe një ligj Vetting-u. Thënë e gjithë kjo i gjithë përqendrimi ynë politik duhet t’i krijojë të gjitha premisat politike që ky Vetting të zbatohet. Pasi, Vetting-u vetë edhe si proces, edhe si ligj, edhe si qasje është një qasje konsensuale. Është një qasje atipike.

Opozita nuk e pranon këtë. Ka dhënë konsensusin parimisht por ligjet janë ndryshuar.
Është një zgjidhje e fortë, por gjithmonë me bazë konsensualitetin. Është atipike. Ka momente dhe të interpretimit kushtetues. Por, për arsye se ka një dakordësi të gjerë, të gjitha palët janë të shqetësuara njëlloj: mazhorancë, opozitë, opinioni në një masë kaq të fortë. Ecuria e tij është konsensualiteti. Edhe komisionet që ngrihen, ju e dini, janë të ndarë në mes: mazhorancë dhe opozitë.

Pra, jemi të dënuar të merremi vesh dhe të jemi konsensual dhe nuk ka arsye që një gjë e ndarë në mënyrë konsensuale të përdoret as nga njëra dhe as nga tjetra palë politikisht. Do heshtje dhe marrje të përgjegjësive për ta çuar
përpara. Nuk kemi pse flasim më kaq gjatë. Vetting-un e dimë shumë mirë të gjithë që ishte i nevojshëm, e pranuam, e votuam, tani duhet ta zbatojmë. Çdo ditë politika të krijojë klimën dhe kompromiset që këto komisione Vetting-u të ecin para me zbatimin. Nuk duhet të ketë të lumtur në një palë apo tjetrën.

Opozita thotë që po e kap kryeministri drejtësinë. Po kështu edhe procesin e Vetting-ut. Ju jeni njohur me kontestimet që ka opozita sa i takon mënyrës se si u votua më parë të gjithë. Jeni dakord, s’jeni dakord me ndarjen e shqetësimit?
Opozita ka bërë dhe anikimim në Gjykatë Kushtetuese. Ka pasur një rezervë për ligjin e Vetting-ut, jo për ndryshimet kushtetuese, pasi ato i ka votuar. Megjithatë, nuk besoj që është ky problem parimor. Çështja e debatit shumë të egër politik e mban opozitën larg, pasi opozita ka thënë: në rast se kemi qeveri teknike, votojmë edhe Vetting-un. Apo jo? E ka thënë këtë gjë? E ka thënë. Do të thotë që në thelbin e Vetting-ut opozita nuk ka rezerva të mëdha. Ka për procesin politik në tërësi që e kushtëzojnë…

Në një rast hipotetik, ju do të ishit i gatshëm që t’i mbështesnit ndryshimet, rinegocimet, rishikimet?
Për mua e rëndësishme është që në Shqipëri, me çdo çmim, me çdo kusht dhe me çdo zgjedhje, Vetting-u të zbatohet. Se cilat ishin modalitetet që e bënin të mundshëm…Po, Shqipëria është atje ku ishte kur ky Vetting-u nuk zbatohet. Nuk ka rëndësi më se kush është fajtor.

Z. ministër, a keni të njëjtin mendim si paraardhësi juaj që KLD vepron si garnizon ushtarak?
Nuk e kam as në natyrën time politike të bëj përcaktime të këtij lloji.

Cili është komenti juaj për KLD-në e sotme?
Nuk kam asnjë koment specifik, pasi rezervat që ekzistonin për KLD-në dhe për filozofinë e krijimit të saj, janë të tilla që kanë bërë riformimin dhe rimodelimin e saj në bazë të reformës për drejtësi. Pra, do të kemi një KLD të ndërtuar ndryshe, do të ketë një emër tjetër, do të ketë një institucion të ri. Do të thotë që kjo mënyrë funksionimi rezultoi që duhej të reformohej dhe tashmë do e kemi të reformuar.

Cilat janë marrëdhëniet e ministrit të Drejtësisë me kryeprokurorin si institucione dhe si person?
Ne kemi lidhje të caktuara. Kemi lidhje jo kaq intensive sa ç’ka për shembull Ministria e Brendshme me Prokurorinë, apo institucione të tjera, KLSH etj. Por, për atë sferë komunikimi që kemi, pra atë gamë komunikimi, kemi një komunikim shumë të mirë. Jam shumë i kënaqur nga komunikimi, nga gatishmëria e prokurorisë për të bashkëpunuar dhe për të bashkëndarë të njëjtat shqetësime që ne kemi, gjë që janë vërtetuar edhe në raportin që ne i bëmë punës së prokurorisë, disa elemente të të cilit u bënë edhe publik.

Po nga produkti? Jeni i kënaqur nga produkti i punës së tyre?
Po besoj ka pasur edhe veprime të prokurorisë, të cilat janë për t’u përshëndetur. Në mënyrë të veçantë në luftën kundra kanabisit, ku disa momente ka qenë ajo që ka udhëhequr aksionet për të vënë në lëvizje procesin, njëkohësisht edhe për të filluar hetimet dhe për të proceduar penalisht drejtues policie që kanë qenë të implikuar në këtë trafik.

Në datën 13 ka një protestë të thirrur nga opozita e cila duket që nuk do të largohet nga qëndrimi i saj për të vazhduar qëndrimin në çadër. Mund ta bëni një parashikim, a ka realisht shanse për dialogun dhe çdo të ndodhë pas datës 13?
Nuk mendoj që as opozita e datës 13 do ta përjashtojë dialogun. Unë mendoj që akoma ka shanse për dialog. Ka hapësirë për dialog. Nuk e shoh protestën e 13-s si një ditë të përjashtimit të dialogut. Besoj, pasi Opozita ka vërejtur me pozitivistet që të gjitha manifestimet që ka mbajtur, pavarësisht nga dimensionet shumë të mëdha apo të kufizuara, ka demonstruar një qasje paqësore së paku.

Sigurisht, pjesa e protestës është gjithmonë një lloj obstruksionizmi që krijohet, por qasja paqësore ka qenë gjithmonë një gjë që është për t’u vlerësuar pozitivisht, pasi dhuna dhe tensioni i madh, shqetësimi i madh psikologjik, publik, besoj është një gjë shumë e dëmshme. Ajo është përpjekur që vetëm nëpërmjet protestës paqësore të krijojë një ndjeshmëri për kauzën e saj, që ajo e quan një kauzë politike dhe çështja përfundon këtu. Për sa i takon hapësirës për dialog, besoj që akoma hapësira për dialog është e mundshme, shanset për dialog janë dhe dialogu kur nuk ka kurrë një datë, gjithmonë data e dialogut është një datë e mirë.

A është e vërtetë që ekziston një skenar për t’i shtyrë zgjedhjet në tetor? A jeni ju dakord për shtyrjen e tyre?
Nuk e njoh një skenar të tillë dhe nga ana kushtetuese më duket një skenar jo realist.

A do të ishit ju dakord për shtyrjen e datës së zgjedhjeve?
Nuk mendoj që është tabu disa javë më parë ose disa javë më pas zgjedhjeve. Themeli i qasjes sonë politike do të ishte një dhe vetëm një: të realizonim ato zgjedhje, që standardi demokratik kërkon, shoqëria demokratike shqiptare kërkon në 2017-n.

(el.sp/BalkanWeb)