Vrasja e Hasan Nasrallah nga Izraeli, lideri i vjetër i Hezbollahut, është një përshkallëzim i madh në luftën e tij me grupin militant libanez.

Ai, potencialisht, e ka sjellë rajonin një hap më afër një konflikti shumë më të gjerë dhe akoma më të dëmshëm, një konflikt që tërheq si Iranin ashtu edhe SHBA-në.

Pra, çfarë mund të ndodhë më tej? Kjo varet kryesisht nga tre pyetje themelore.

Çfarë do të bëjë Hezbollahu?
Hezbollahu po lëkundet nga goditje pas goditjeje. Struktura e saj komanduese është eleminuar dhe më shumë se një duzinë komandantë të lartë janë vrarë. Komunikimet e saj janë sabotuar me shpërthimet tronditëse të biperave dhe radiolidhëseve dhe shumë nga armët e saj janë shkatërruar në sulmet ajrore.
Analisti i sigurisë në Lindjen e Mesme me qendër në SHBA, Mohammed Al-Basha thotë se “vrasja e Hassan Nasrallah do të ketë implikime të rëndësishme, duke destabilizuar potencialisht grupin dhe duke ndryshuar strategjitë e tij politike dhe ushtarake në afat të shkurtër”. Por çdo pritshmëri se kjo organizatë e ashpër anti-izraelite do të dorëzohet papritmas dhe do të kërkojë paqe, sipas kushteve të Izraelit, ka të ngjarë të jetë e gabuar.
Hezbollahu tashmë është zotuar të vazhdojë luftën. Organizata ka ende mijëra luftëtarë, shumë prej tyre veteranë të luftimeve në Siri, dhe ata po kërkojnë hakmarrje.

Ajo ka ende një arsenal të konsiderueshëm raketash, shumë prej tyre armë me rreze të gjatë, të drejtuara me saktësi, të cilat mund të arrijnë Tel Aviv dhe qytete të tjera. Do të ketë presion brenda radhëve të saj për t’i përdorur ato së shpejti, para se edhe ata të shkatërrohen. Por nëse e bëjnë këtë, në një sulm masiv që pushton mbrojtjen ajrore të Izraelit dhe vret civilë, atëherë përgjigja e Izraelit ka të ngjarë të jetë shkatërruese, duke shkaktuar kërdi në infrastrukturën e Libanit, apo edhe duke u shtrirë në Iran.

Çfarë do të bëjë Irani?
Kjo vrasje është një goditje sa për Iranin, aq edhe për Hezbollahun. Tashmë janë shpallur 5 ditë zie. Është marrë gjithashtu masa paraprake emergjente, duke fshehur liderin e saj, Ayatollah Ali Khamanei, nga frika se edhe ai mund të vritet. Irani ende nuk është hakmarrë për vrasjen poshtëruese në korrik të liderit politik të Hamasit, Ismail Haniyeh, në një bujtinë në Teheran. Ajo që ka ndodhur tani do të bëjë që palët e vijës së ashpër në regjim të mendojnë për një lloj reagimi. Irani ka një galaktikë të tërë milicish aleate të armatosura rëndë rreth Lindjes së Mesme, të ashtuquajturin “Aksi i Rezistencës”. Përveç Hezbollahut, ai ka Huthi në Jemen dhe grupe të shumta në Siri dhe Irak. Irani mund t’u kërkojë këtyre grupeve të shtojnë sulmet e tyre si ndaj Izraelit ashtu edhe ndaj bazave amerikane në rajon. Por çfarëdo përgjigje që Irani të zgjedhë, ai ka të ngjarë ta kalibrojë atë për të mos shkaktuar një luftë që nuk mund të shpresojë ta fitojë.

Çfarë do të bëjë Izraeli?
Nëse dikush ka pasur ndonjë dyshim përpara këtij atentati, nuk do ta ketë më. Izraeli qartazi nuk ka ndërmend të ndalojë fushatën e tij ushtarake për armëpushimin 21-ditor të propozuar nga 12 vende, përfshirë aleatin e tij më të afërt, Shtetet e Bashkuara. Ushtria e saj mendon se ata e kanë Hezbollahun në këmbë tani, kështu që do të dëshirojë të vazhdojë me ofensivën derisa të hiqet kërcënimi i raketave. Me përjashtim të një kapitullimi nga Hezbollahu – gjë që nuk ka gjasa – është e vështirë të shihet se si Izraeli mund të arrijë qëllimin e tij të luftës për të hequr kërcënimin e sulmeve të Hezbollahut pa dërguar trupa në terren. Forcat Mbrojtëse të Izraelit kanë publikuar pamjet e stërvitjes së këmbësorisë pranë kufirit pikërisht për këtë qëllim. Por Hezbollahu gjithashtu ka kaluar 18 vitet e fundit, që nga përfundimi i luftës së fundit, duke u trajnuar për të luftuar luftën e ardhshme. Në fjalimin e fundit publik para vdekjes së tij, Nasrallah u tha ndjekësve se një inkursion izraelit në Libanin jugor do të ishte, sipas tij, “një mundësi historike”. Për IDF-në, shkuarja në Liban do të ishte relativisht e lehtë. Por dalja – si në rastin e Gazas – mund të marrë muaj.