Emily Damari, 28 vjeç, është e vetmja britanike e cila ndodhet ende në kthetrat e terroristëve të Hamas, që tërhoqën zvarrë bashkë me 251 robër të tjerë, saktësisht një vit më parë. Nëna e 28-vjeçares që ka mbetur në Gaza u lut për një marrëveshje për të çliruar vajzën e saj nga ferri i Hamasit.

Mandy, mamaja e Emily, lëshoi ​​për herë të parë një thirrje publike prekëse, ndërsa familjet e shqetësuara përgatiteshin të përkujtonin sot përvjetorin e parë të sulmeve të 7 tetorit.

Mandy, 63 vjeç, në mesazhin e saj shprehet: “po më thyen zemrën pak më shumë, dita ditës. Së shpejti nuk do të mbetet asgjë nga zemra ime – ose Emily e lirë.

Mësuesja Mandy e lindur në Londrën e Jugut, e ka kaluar vitin e kaluar duke udhëtuar nëpër botë duke takuar zyrtarë dhe duke lobuar për lirimin e Emily.

Javën e kaluar ajo i dorëzoi një notë prekëse kryeministrit Keir Starmer duke i kërkuar që të përdorte gjithçka në fuqinë e tij për t’ia dorëzuar vajzës së saj, e cila ndodhet në Gaza, nëpërmjet ndërmjetësve, raporton BalkanWeb.

Nëna ka vijuar fushatën e saj për të shpëtuar Emily-n, por ka shprehur emocionet e saj në deklaratën e parë publike në një fjalim në Hyde Park të Londrës.

Nëna e katër fëmijëve tha:

“Unë jam Mandy Damari dhe vij nga Londra e Jugut, shkova në shkollë këtu dhe u rrita me idealet e mëdha britanike të pub-eve , festave dhe lirisë. Unë jam këtu sepse vajza ime Emily, një grua britaniko-izraelite, nuk është më e lirë të bëjë asnjë nga këto gjëra. Imagjinoni, për një moment, sikur Emily të ishte vajza juaj. Mundohuni të imagjinoni se çfarë po kalon ajo. Që nga 7 tetori i vitit të kaluar.

Ajo është mbajtur peng nga terroristët e Hamasit në tunelet e terrorit të Gazës, 20 metra ose më shumë nën tokë, e mbajtur në robëri, e torturuar, e izoluar, e paaftë për të ngrënë, për të folur apo edhe për të lëvizur pa lejen e dikujt tjetër.

E zhveshur nga çdo e drejtë njerëzore. Është pothuajse e pamundur të kuptosh dhimbjen e saj. Megjithatë, është realiteti që ajo po e jeton çdo ditë”.

Mandy e përshkoi Emily si të qeshur qesharake dhe të ndritshme – një tifoze e Spurs dhe Ed Sheeran, por që tani është në mëshirën e Hamasit.

“Dashuria e Emily-t për jetën ishte ngjitëse. Ajo e adhuronte të vinte për të vizituar familjen e saj këtu dhe të shihte gjyshin e saj.

Ajo kishte sensin klasik të humorit britanik.

Ajo e donte muzikën britanike; shkuam të shihnim Ed Sheeren një vit para se të merrej peng.

Vendi i saj i preferuar ishte kopshti zoologjik i Londrës, jo shumë larg këtu.

Do të bënim pazar në Primark dhe do të vizitonim tregjet për një pazar të mirë. Ajo shkoi për të parë Spurs, të cilët ajo e donte, në stadiumin e tyre të ri me vëllain e saj

Tani i gjithë ai gëzim dhe ajo dritë janë mbyllur larg”, shprehet ajo.

Mandy tha se në mëngjesin e 7 tetorit Emily ishte në banesën e saj në Kfar Aza, kibuci ynë paqësor. “Por Hamasi e ktheu shtëpinë tonë në një vend terrori. 64 nga fqinjët tanë – burra, gra, fëmijë dhe pleq, u vranë në mënyrë sadiste. 19 u rrëmbyen. Pesë mbahen ende në Gaza, përfshirë Emily-n time.

Vajza ime e bukur, karizmatike, me buzëqeshjen në fytyrë, u qëllua dhe u mor me forcë nga shtëpia e saj.

Emily u dërgua e gjakosur nga dora e terroristëve në Gaza. Ia lidhën sytë dhe e futën me forcë në makinën e saj me dy miq të tjerë.

Unë e di nga gratë dhe fëmijët që u kthyen nëntorin e kaluar, kur u arrit marrëveshja e fundit e armëpushimit, se Emily ishte gjallë.

Disa prej tyre e kishin takuar atë teksa po zhvendoseshin, disa për periudha të shkurtra, disa për më gjatë.

Por ata të gjithë më treguan për guximin e saj, madje edhe për të qeshurën e saj dhe mënyrën se si ajo ndihmoi të mbajë të gjithë edhe në kohët më të këqija.

Një madje tha se ajo këndonte një këngë çdo mëngjes të quajtur ‘boker shel kef’ – që do të thotë ‘është një mëngjes i mrekullueshëm, pavarësisht nga errësira.’

Por kush e di? Jam i sigurt që ajo nuk po këndon tani”, shprehet nëna e 28-vjeçares.

Mandy është e tmerruar se çdo përpjekje për shpëtim nga forcat izraelite do të përfundojë në tragjedi dhe u lut për një armëpushim të negociuar për të shpëtuar vajzën e saj.

Kreu i Hamasit, terroristi Yahya Sinwar, u raportua dje se kishte mbledhur grupe pengjesh rreth tij për të mbrojtur veten.

Mandy tha se “vazhdoj të mendoj për gjashtë pengjet që u vranë disa orë para se të zbuloheshin nga IDF.

Në tunelin ku ata mbaheshin, nuk kishte vend për t’u ngritur dhe nuk kishte ajër për të marrë frymë.

Si ka mundësi që ajo është ende e burgosur atje pas një viti? Pse e gjithë bota, veçanërisht Britania, nuk po lufton çdo moment për të siguruar lirimin e saj.

Ajo është një prej tyre. Por gjendja e saj duket se është harruar. Vajza ime e bukur, e qeshur dhe e guximshme, që e dua deri në hënë dhe mbrapa, meriton të kthehet në shtëpi.

Më duhet ta përqafoj përsëri. Më duhet ta shoh buzëqeshjen e saj. E di që mund dhe duhet të bëjmë më shumë.

E vetmja mënyrë për të na bërë të gjithë të ndihemi të plotë është të kthejmë Emily dhe të 101 pengjet në familjet e tyre.

Ju lutemi na ndihmoni t’i kthejmë në shtëpi para se të jetë tepër vonë për të gjithë. Ne duhet të veprojmë tani.

Pavarësisht se sa të errëta bëhen ditët, ashtu si Emily më thoshte gjithmonë të bëja, unë ende mbaj shpresë.

Shpresoj se do të ketë lajme të mira , shpresojmë që Emily dhe të gjithë pengjet do të kthehen në shtëpi dhe shpresojmë se bota do të mbrojë drejtësinë dhe lirinë”, shkruan Mandy.

(BalkanWeb)