Gjeorgjianët dinë gjithçka për luftërat e Rusisë. Disa vite përpara se Rusia të pushtonte Ukrainën, ushtria e saj nisi një luftë pesë-ditore në gusht 2008. Qyteti i Gorit u bombardua dhe u pushtua, dhe një betejë e ashpër më në veri në Shindisi e la stacionin të shkatërruar dhe hekurudhën e braktisur.
Pra, kur katër grupet opozitare të vendit etiketojnë zgjedhjet kryesore të së shtunës si një zgjedhje midis Rusisë ose Evropës, qëllimi i tyre është t’i japin fund 12 viteve të sundimit nga partia qeverisëse “Ëndrra Gjeorgjiane”, të cilën ata e akuzojnë se po kthehet përsëri në orbitën e Rusisë.
Ata duan të ringjallin përpjekjen e ngecur të Gjeorgjisë për t’u bashkuar me Bashkimin Evropian.
“Në këto rrugë kishim rusë”, thotë Mindia Goderdzishvili, duke drejtuar fushatën në Gori për grupin opozitar Koalicioni për Ndryshim. Sipas saj, njerëzit këtu e kanë këtë në kujtimet e tyre dhe qeveria e përdor këtë në një mënyrë të keqe, duke luajtur me emocionet e tyre sepse duan të qëndrojnë në pushtet.
Ëndrra Gjeorgjiane, e njohur si GD, dhe themeluesja e saj, miliarderja Bidzina Ivanishvili, hedhin poshtë me forcë kornizimin e votave nga opozita si një zgjedhje midis Rusisë ose Evropës.
Ata argumentojnë se opozita, e mbështetur nga një “parti globale e luftës” e paidentifikuar, dëshiron të tërheqë Gjeorgjinë në luftë.
Një distancë e shkurtër nga stacioni i bombarduar në Shindisi ndodhen varret e 17 ushtarëve gjeorgjianë që vdiqën duke mbrojtur qytetin. Linja e ndarjes nuk është shumë larg në veri nga këtu dhe përtej saj është Osetia e Jugut, një nga dy rajonet e shkëputura gjeorgjiane ende nën pushtimin ushtarak rus.
“Unë nuk mendoj se askush mund të garantojë sigurinë e Gjeorgjisë sot”, thotë Maka Bochorishvili, kreu i komitetit të integrimit të Gjeorgjisë në BE për BBC në selinë e re të Ëndrrës Gjeorgjiane në Tbilisi.
“Ne nuk jemi anëtarë të NATO-s, nuk e kemi atë ombrellë mbi kokën tonë. Lufta e fundit e vitit 2008 nuk ishte shumë kohë më parë”, shtoi Bochorishvili.
Partia e saj ende premton të marrë ish-republikën sovjetike të Gjeorgjisë në Bashkimin Evropian deri në vitin 2030, por ky angazhim duket i zbrazët kur BE-ja e ka lënë procesin në pritje për shkak të një ligji që synon “influencën e huaj” që kërcënon media të panumërta dhe grupe joqeveritare.
Shtojini kësaj një ligj të fundit që synon të drejtat LGBT në Gjeorgji dhe raportet lokale për frikësimin e votuesve, dhe ambasadori i BE-së Pawel Herczynski mendon se “në vend që të afrohet, Gjeorgjia po largohet nga Bashkimi Evropian”.
Presidentja pro-perëndimore Salome Zourabichvili u ka bërë thirrje hapur gjeorgjianëve që të mbështesin grupet opozitare, të cilët kanë mbështetur planin e saj për një qeveri teknokrate njëvjeçare nëse fitojnë.
Pjesa më e madhe e vëmendjes në këto zgjedhje është përqendruar te Bidzina Ivanishvili, njeriu më i pasur i Gjeorgjisë, i cili e bëri pasurinë e tij në Rusi në vitet 1990 dhe konsiderohet si forca drejtuese pas partisë në pushtet.
Ivanishvili ka shkuar në zgjedhjet e së shtunës duke premtuar se do të ndalojë partinë më të madhe opozitare, Lëvizjen e Bashkuar Kombëtare, për shkak të asaj që bëri përpara se GD të vinte në pushtet.
Ish-udhëheqësi i UNM-së, Mikheil Saakashvili është i mbyllur në burg, por GD dëshiron të ndjekë edhe figura të tjera opozitare, kështu që ndalimi mund të shtrihet përtej një partie. Që kjo të ndodhë, ata do të duhet të fitojnë një shumicë të madhe.
Kjo duket e pamundur, megjithëse sondazhet e opinionit në Gjeorgji nuk janë të besueshme dhe pyetjet janë ngritur mbi fshehtësinë e votës, pavarësisht një sistemi të ri votimi elektronik.
Ivanishvili vizitoi Gorin gjatë fushatës zgjedhore dhe i premtoi një falje popullit të Osetisë së Jugut për luftën e vitit 2008, për të cilën ai fajësoi qeverinë e Saakashvilit dhe jo rusët që bombarduan qytetin.
Miliarderi e dyfishoi këtë në tubimin e fundit të fushatës së partisë në zemër të Tbilisi të mërkurën. Duke folur pas xhamit mbrojtës, ai u tha mbështetësve se UNM kishte kryer tradhti.
Arsyetimi i tij, me sa duket, është se duke shkuar pas partisë më të madhe opozitare, votuesit do të largohen nga mbështetja e ndonjë prej të tjerëve.
Për Aleksandrin, një votues 30-vjeçar në Shindisi, ideja se Saakashvili filloi luftën është “absurde”.
Shumica e njerëzve të moshës së tij janë larguar nga qyteti për shkak të mungesës së mundësive atje.
Ai do të preferonte që qeveria të përqendrohej në ringjalljen e linjës hekurudhore dhe të mbronte gjeorgjianët nga shkelja rrëshqitëse ruse në tokën gjeorgjiane.
Kremlini nuk e ka fshehur preferencën e tij për Ëndrrën Gjeorgjiane.
Disa muaj më parë shërbimi i inteligjencës së jashtme të Rusisë SVR akuzoi SHBA-në se po përgatitej të organizonte një revolucion të stilit të Ukrainës në rrugë për të ndaluar GD të fitonte një mandat të katërt në detyrë. SVR nuk kishte prova për pretendimin dhe SHBA-ja e mohoi atë.
Tani Rusia është kapur pas një pretendimi të pabazë të bërë nga themeluesi i Ëndrrës Gjeorgjiane se një zyrtar i huaj i lartë i ka kërkuar ish-kryeministrit të Gjeorgjisë që t’i bashkohet një lufte me Rusinë “për tre ose katër ditë”.
“Unë nuk shoh asnjë arsye për të mos besuar [atë],” tha ministri i Jashtëm rus Sergei Lavrov për mediat ruse.
Kujtimi i Gorit për fqinjin verior të Gjeorgjisë nuk bazohet vetëm në atë që ndodhi në vitin 2008.
Udhëheqësi sovjetik Jozef Stalin u rrit këtu dhe turistët vijnë këtu për të parë shtëpinë e tij të fëmijërisë dhe karrocën personale të hekurudhës, megjithëse udhërrëfyesit nuk flasin më mbi milionat që ai dërgoi për vdekje në gulagët sovjetikë.
Aktivistët e opozitës në Gori thonë se disa votues kanë një dashuri të vazhdueshme për periudhën sovjetike, por se shumica e njerëzve kanë vazhduar.
Konsensusi i gjerë këtu dhe në të gjithë Gjeorgjinë është se e ardhmja e tyre qëndron brenda Bashkimit Evropian dhe jo jashtë tij. Ajo që është më pak e qartë është se kush mendojnë se do t’u japë atyre këtë shans.
