Gripi i shpendëve mbërriti vonë në Evropë këtë vit pasi një vjeshtë e ngrohtë vonoi migrimin e shpendëve të egër, por po përhapet me shpejtësi, thanë agjencitë shkencore.
Zogjtë janë bartësit kryesorë të virusit, i cili ka çuar në vdekjen e miliona shpendëve në vitet e fundit.
Megjithëse gripi i shpendëve shumë patogjenik (HPAI), është i padëmshëm në ushqim, përhapja e tij është një shqetësim për qeveritë dhe industrinë e shpendëve për shkak të shkatërrimit që mund t’u shkaktojë tufave dhe rrezikut të transmetimit nga njerëzit.
Virusi zakonisht godet gjatë vjeshtës dhe dimrit dhe është përhapur në shumë vende evropiane gjatë javëve të fundit, por me një vonesë në krahasim me vitet e mëparshme.
Një rritje e shpërthimeve ishte vërejtur më parë në fillim të tetorit, ndërsa këtë vit rritja ka ndodhur vetëm nga nëntori, tha Autoriteti Evropian i Sigurisë Ushqimore (EFSA), Qendra Evropiane për Parandalimin dhe Kontrollin e Sëmundjeve (ECDC), BE dhe Laboratori i referencës (EURL) në një raport të përbashkët.
“Rritja e mëvonshme e zbulimeve të virusit HPAI te zogjtë e egër mund të jetë për shkak të një migrimi të mëvonshëm vjeshtor të disa llojeve të shpendëve të egër të ujit pas një periudhe relativisht të ngrohtë vjeshte,” shtuan ata.
Raporti vë në dukje se virusi i rëndë i gripit të shpendëve u zbulua për herë të parë te zogjtë e egër dhe gjitarët në rajonin e Antarktidës.
Ndërkohë, ECDC vlerësoi se rreziku i infektimit me gripin e shpendëve në Evropë mbetet i ulët për publikun e gjerë. Pavarësisht indikacioneve të transmetimit nga gjitari te gjitari, asnjë transmetim nga gjitari te njeriu i virusit H5N1 në qarkullim në Evropë nuk është vërejtur, shtuan ata.
Ishte shumë herët për të parashikuar nëse do të vërehej një numër i ngjashëm i lartë i shpërthimeve të gripit të shpendëve si në vitet e mëparshme ose një reduktim për shkak të zhvillimit të një niveli të imunitetit në speciet e shpendëve të egër të prekura më parë, thanë ata gjithashtu.
