“Vetëm në Itali ata që shkojnë të luajnë jashtë, përjashtohen automatikisht nga kombëtarja dhe nuk është e qartë pse. Amerikano-jugorët që janë në Serie A mund të fluturojnë 13 orë çdo herë, pse nuk na lejohet?”.

Kështu flet në intervistën për Repubblica, Lorenzo Insigne, i cili tre vite më parë shënoi golin ndaj Belgjikës, i cili i hapi rrugë Italisë drejt gjysmëfinales së Kampionatit Evropian, të cilin më pas e fitoi. E njëjta Belgjikë që sonte do të përballet sërish me Azzurrit në Ligën e Kombeve.

“Nuk ndihem si ish-vazhdoi Insigne, jo akoma. Nuk i thua kurrë lamtumirë kombëtares, as pas moshës 40-vjeçare. Dhe unë jam vetëm 33. Nuk i thua lamtumirë kombëtares fanellën, ti thua gjithmonë lamtumirë maksimalisht për ta merituar.

Botërori 2026: “Nuk duhet të kthehemi thjesht në Kupën e Botës. Kombëtarja atje do të duhet të luajë sërish protagoniste, me ambicien për t’i fituar. Ne jemi Italia, 4 herë kampione bote. Këtu në Kanadaja, kombi që i pret do t’i presë me SHBA-në dhe Meksikën, tashmë ka një atmosferë pritjeje, me billborde reklamuese në rrugë edhe pse futbolli në Amerikë nuk ndiqet ende si sportet e tjera kombëtare: bejsbolli, basketbolli, futbolli. Lëvizja po rritet dhe forca lëvizëse e Kupës së Botës do të jetë e jashtëzakonshme, me ardhjen e kampionëve, shpresoj që Italia të luajë të paktën një ndeshje në Toronto: në Kanada ka një komunitet të ngrohtë dhe të shumtë italianësh”, përfundoi ish lojtari i Napolit.