17 shpërthime ndodhën në Diell në pak ditë, të gjitha të vendosura në një grup pikash, ku dy prej të cilave më intensivet shkaktuan gjithashtu dëbimin e flluskave të plazmës, që mund të arrijnë në Tokë në ditët në vijim, duke shkaktuar stuhi gjeomagnetike me intensitet mesatar.
“Kjo ngjarje, së bashku me ato që ndodhën në periudhën e fundit, mohojnë parashikimin e arritjes së kulmit për aktivitetin diellor në vitin 2025”, komenton për ANSA Mauro Messerotti, studiues në Institutin Kombëtar të Astrofizikës (INAF) dhe profesor në ‘Universitetin e Triestes. Kulmi, shton ai, “ndoshta do të vijë më herët, në 2024”.
Aktiviteti intensiv i yllit tonë, siç raportohet nga faqja e internetit Space.com, u kap nga teleskopët hapësinorë Solar Dynamics Observatory të NASA-s dhe Observatori Diellor dhe Heliosferik (Soho) i NASA-s dhe Agjencia Evropiane e Hapësirës (ESA).
“Ndër të tjera – shton Messerotti – është hera e parë që, në këtë cikël diellor, vërejmë më shumë shpërthime diellore të njëpasnjëshme të klasit M, pra mjaft të larta”. Flakët diellore, në fakt, klasifikohen në pesë klasa të fuqisë sipas shkëlqimit të tyre në rrezet X: sipas renditjes në rritje A, B, C, M dhe X, dhe secila klasë është dhjetë herë më e fuqishme se e mëparshmja.
Shpërthimet diellore janë shpërthime të dhunshme të materies të krijuara nga linjat e fushës magnetike të pranishme në sipërfaqe, të cilat thyejnë dhe ribashkohen duke çliruar energji. Në disa raste, ato mund të shoqërohen me dëbimin e flluskave të plazmës drejt hapësirës, të cilat më pas spostohen nga era diellore. “Kur ka më shumë dëbime të grimcave të ngarkuara që ndodhin njëra pas tjetrës, si në këtë rast, e para i hap rrugën të dytës, e cila – sipas studiuesit – mund të ketë një ndikim më të madh”.
