Së bashku ata përfaqësojnë pothuajse 1/3 e Parlamentit të ri Evropian. Por universi i larmishëm i partive të djathta evropiane vështirë se do të gjejë një shtëpi të përbashkët ku të ulen përkrah njëra-tjetrës. Ëndrra e një “supergrupi” konservatorësh dhe sovranistësh të kultivuar nga lideri hungarez Viktor Orban duket e destinuar të mbetet e tillë, pavarësisht përpjekjeve të uravendërtuesve dhe thirrjeve për unitet që janë intensifikuar kohët e fundit. Përkundrazi, perspektiva është që e djathta mund të ndahet më tej, duke kaluar nga dy grupet aktuale parlamentare në tre subjekte.
Galaktika e së djathtës
Për të kuptuar se çfarë po gatuhet, duhet të shohim zonën e madhe gri ku, për momentin, partitë (apo deputetë individualë) e gjejnë veten pa një grup të cilit i përkasin. Vendet e palidhura ishin 97 pas votimit evropian, por ranë në 93 pasi katër deputetë të sapozgjedhur u mirëpritën në ECR, partia konservatore e udhëhequr nga kryeministrja Giorgia Meloni, e cila tani mburret me 77 eurodeputetë nga 17 vende të BE-së. Grupi i mbetur i jo-anëtarëve përfshin parti qeveritare si Fidesz hungarez (10 vende) ose Smer e kryeministrit Robert Fico. Por edhe grupe që janë qartazi në rritje si gjermanët e AfD-së (15 eurodeputetë), të përjashtuar së fundmi nga Identiteti dhe Demokracia (ID), grupi sovranist i Lidhjes dhe Marine Le Pen. Pa harruar Lëvizjen 5 Yje.
Për të formuar një grup në Dhomën Evropiane, nevojiten të paktën 23 eurodeputetë që përfaqësojnë të paktën 7 vende të BE-së. Shumica dërrmuese e partive aktualisht pa përkatësi kanë ADN-në për të hyrë në ECR si dhe ID-në, por kërkimi i Meloni dhe Le Pen për të akredituar veten si liderë të luftës, por edhe (dhe mbi të gjitha) të qeverisë, mund t’i shtyjë ekstremistët të krijojnë një grup autonom duke shfrytëzuar AfD-në. Partia gjermane ultra të djathtë, e cila është bërë forca e dytë më e madhe politike në Gjermani pas Demokristianëve të CDU-së, i është treguar dera nga Id për deklaratat pro-naziste dhe raciste të bëra nga disa prej anëtarëve të saj në muajt e fundit.
Sovranistët e fortë dhe të pastër
Asgjë e re, në realitet, në krahasim me atë që tashmë është shfaqur në të kaluarën e afërt. Ajo që ka ndryshuar është dëshira e Le Pen, liderit të padiskutueshëm të ID-së, për të “kopjuar” rrugën e ndjekur nga Meloni në Evropë, duke emancipuar RN dhe aleatët e tij më të ngushtë në BE nga i ashtuquajturi kordon sanitar. D.m.th. pengimi i partive të mëdha evropiane për të hyrë në poste drejtuese në institucionet e bllokut dhe duke u paraqitur kështu si një kandidate e besueshme për presidencën e Francës. Përjashtimi i AfD-së mund të ishte megjithatë vetëm një masë e përkohshme: të mërkurën në Bruksel, në takimin e liderëve të Id-së ku mori pjesë edhe Matteo Salvini, pati nga ata që folën për një rikthim të mundshëm në gjirin gjerman, por vetëm pas zgjedhjeve të parakohshme kombëtare në Francë. Nëse kjo nuk ndodh, AfD ka një listë të gjatë të partnerëve të rinj potencialë. Janë bullgarët e Vazrazhdane, një parti anti-BE, anti-NATO dhe pro-ruse, të cilët kanë fituar 3 vende në Parlamentin Evropian dhe tashmë i kanë kërkuar AfD-së t’u bashkohet atyre për të “krijuar një grup të vërtetë konservator dhe sovranist në Evropë.
Më pas janë dy deputetët rumunë të Sos-it, të konsideruar edhe pro-rusë, dy grekët nga Niki dhe Foni Logikis, dy sllovakët nga Republika, deputeti hungarez i Mi Hazank dhe përfaqësuesi i demokratëve danezë. Me këto, AfD do të kishte numrat për të formuar grupin e ri.
Faktori Orban
Formacioni i ri mund të jetë edhe më i madh: parti të tilla si Konfederacja polake (6 eurodeputetë), lëvizja spanjolle e sapoformuar Se Acabó la Fiesta (3) dhe partia çeke Betimi dhe Motoristët (2 deputetë, programi i të cilëve fokusohet në kursimin e makinave me benzinë) mund të fryjnë radhët e sovranistëve të fortë dhe të pastër. Grupi i Le Pen dhe Salvini aktualisht ka 58 deputetë, nga të cilët 30 janë anëtarë francezë të RN. Rezultati zhgënjyes elektoral i Ligës së Veriut dhe lamtumira e AfD-së ka ulur peshën specifike të Id-it, duke zgjeruar diferencën nga konservatorët e Melonit. Për më tepër, austriakët e FPO shprehën njëfarë zhgënjimi për dëbimin e aleatëve të tyre gjermanë.
Së fundi, është kapitulli Orban: udhëheqësi hungarez ka qenë në negociata me konservatorët për disa kohë për t’u bashkuar me ECR. Por pozicionet e tij pro-ruse mund të shkojnë kundër planeve të Melonit për t’i bërë konservatorët një lloj këmbe të tretë të shumicës qeverisëse në Bruksel dhe Strasburg. Ja pse në kryeqytetin europian ka nga ata që e imagjinojnë Orbanin të bashkohet me sovranistët: qoftë në ID apo në grupin e ri potencial AfD do të zbulohet në javët në vijim.
