Mafia shqiptare që tashmë duket se po “mbretëron” në Ekuador, është bërë një faktor kyç në trafikimin e kokainës. “Daily Mail” ka realizuar një intervistë të gjatë me një vrasës me pagesë, i cili punon për shqiptarët, duke treguar detaje për mënyrën sesi “punojnë” këta të fundit. Ai i cilëson ata të rrezikshëm, duke thënë se nëse puna nuk shkon siç presin, të vrasin.

Pjesë nga dokumentari:  

Me një kapele bejsbolli, sytë e tij ishin plot dyshime armiqësore. Ai u përpoq të shikonte dhe të shmangte kamerat, duke parë me nervozizëm majtas, djathtas dhe pas shpine. U ulëm në një cep të restorantit, pranë dritares. Së pari më duhej të konfirmoja se i kuptoja rregullat bazë.

Në asnjë rrethanë nuk duhet të identifikohet dhe asnjë foto të mos publikohet pa lejen e tij, ndryshe do të rezultonte në vdekje pothuajse të sigurt, shpjegoi ai.

Dhe nëse e kam thyer fjalën? Edhe jeta ime do të ishte në rrezik… e kuptova shpejt këtë.

Kujdesi ishte i kuptueshëm. I ulur para meje në një restorant turistik të njohur në portin e Guayaquil në Ekuador, portë për në plazhet e Paqësorit dhe ishujt Galapagos, por edhe një nga qytetet më të rrezikshme në botë, ishte një anëtar i një bande që punonte me shqiptarët, për të furnizuar kokainë ilegale në Evropën Perëndimore.

Ai thotë se është mësuar të vrasë që në moshën 14-vjeçare.

“Më dhanë një armë dhe më thanë të dilja në rrugë dhe ta përdorja atë. Unë qëllova dikë, por nuk jam i sigurt nëse ai vdiq”, më tha ai në spanjishten e tij amtare.

Ishte pak ngushëllim për mua kur Junior, siç do ta quajmë ne, më njoftoi me mirësjellje se kishte vendosur të mos merrte armën me vete sot.

Junior është një ndihmës i “Carlos the Devil”, udhëheqës i degës së Ekuadorit të bandës famëkeqe kriminale të Amerikës së Jugut, Latin Kings.

Kjo e vendos atë në zemër të një sipërmarrjeje me mafien shqiptare për të eksportuar drogë përmes Kanalit të Panamasë dhe në veri përtej Atlantikut në qendrat e shpërndarjes në Belgjikë, Holandë dhe Spanjë.

Asnjëherë më parë një gangster ekuadorian nuk e ka thyer kodin mafioz të heshtjes për të përshkruar se si funksionojnë bandat shqiptare të krimit të organizuar.

Asnjëherë më parë në karrierën time raportuese prej dekadash për Daily Mail, nuk jam ballafaquar me një njeri kaq të rrezikshëm në një vend ku jeta është kaq e lirë.

Sot, në pjesën II të hetimit special të Mail, ne detajojmë se si e ashtuquajtura Mafia Ballkanike është vendosur në Ekuador.

Ne ekspozojmë sesi ‘kapot’ shqiptarë dhe xhelatët e tyre kontrollojnë çdo aspekt të tregtisë deri në pikën përfundimtare, tregun e kokainës prej 2 miliardë paund në pothuajse të gjitha qytetet kryesore dhe zonat periferike të Britanisë.

Anëtarët e bandës kriminale shqiptare filluan të mbërrinin në Ekuador rreth dhjetë vjet më parë, jo shumë kohë pasi presidenti i krahut të majtë Rafael Correa vendosi që të huajt të mund të qëndronin për gjashtë muaj pa vizë.

Në fakt, ai po hapte dyert për trafikantët shqiptarë të drogës, për të cilët ishte një mundësi shumë e mirë për t’u refuzuar.

Baronët shqiptarë të drogës paraqiten si biznesmenë dhe investitorë legjitimë, duke përdorur identitete të rreme. Ata marrin me qira shtëpi ultra të sigurta dhe të pasura, dhe kalojnë kohën e tyre në palestër dhe në restorante dhe hotele të shtrenjta. Shumë prej tyre janë vendosur në Guayaquil, i cili sipas Byrosë së Shteteve të Bashkuara për Çështjet Ndërkombëtare të Narkotikëve është një nga ‘nyjet kryesore logjistike për kokainën që shkon në Evropë dhe në pjesën tjetër të botës’.

Zyra e Kombeve të Bashkuara për Drogën dhe Krimin (UNODC), e cila monitoron trafikun e kokainës midis Amerikës së Jugut dhe Evropës, konfirmon se “zinxhirët e furnizimit, dikur të dominuar nga disa grupe të organizuara kriminale po pësojnë ndryshime” me “organizatat nga Ballkani tani janë përfshirë gjithnjë e më shumë në trafikimin e drogës”.

Junior u përkul përpara dhe filloi të pëshpëriste me nxitim: Mbretërit Latinë në Guayaquil kontrabandojnë drogë me origjinë nga Kolumbia dhe Bolivia. Kokaina shkon përmes kontejnerëve nga Ekuadori në Evropë dhe MB. Njeriu i ngarkuar për të punuar me shqiptarët është Carlos El Diablo. Njerëzit paguhen për të ndihmuar bandat kriminale. Ka punëtorë të korruptuar në një kantier privat të quajtur Contecon.

Ata që janë përgjegjës për mbylljen dhe zhbllokimin e kontejnerëve janë në shënjestër të ryshfeteve, ashtu si edhe personeli i sigurisë përgjegjës për kamerat. Çmimi për kokainën është 28,000 dollarë për kilogram. Ndonjëherë deri në 300 kilogramë shkojnë në një kontejner.

Ndërmjetësi që siguroi intervistën me Junior më tha se po përpiqet të distancohet nga jeta e bandës. Por me kalimin e minutave, fillova të dyshoja për këtë, pasi këtu ishte një njeri i zhytur në kulturën e bandave të lumtura, vrastare dhe shpërblimet në para që mund të ofrojnë.

Junior vazhdoi duke treguar: Carlos punon me shqiptarët që jetojnë në Guayaquil. Ata ndonjëherë takohen në Mall del Sol dhe qendra të tjera tregtare. Ata janë përgjegjës për mallin dhe se sa kokainë do të dërgohet….Shqiptarët japin paratë paradhënie nga dërgesat e drogës, gjysmën e vlerës. Shqiptarëve nuk u pëlqen t’i përshëndesin kur nuk janë në punë. Në një rast, një shqiptar më tha, ‘nëse më sheh ndonjëherë jashtë këtij takimi, nuk më njeh. As mos më shiko’.

Junior mund të garantojë për efikasitetin e tyre të pamëshirshëm.

“Sapo përfundon biznesin me një shqiptar, nuk do të dëgjosh më prej tyre deri në transaksionin tjetër. Nëse dështon, ata vrasin”, thotë ai.

Sipas zyrtarëve të Doganës në Ekuador, të cilët po punojnë ngushtë me agjencitë e zbatimit të ligjit në Mbretërinë e Bashkuar, ekzistojnë katër metoda kryesore që përdoren nga trafikantët në porte.

Ato përfshijnë drejtimin e një kompanie frontale, një opsion i njohur për shqiptarët, të cilin ata e krijojnë vetë ose blejnë një biznes ekzistues për të fshehur kokainën përpara transportit.

Një teknikë tjetër është manovra ‘rip on/rip off’. Trafikantët e drogës thyejnë kontejnerët e hapur të eksporteve të ligjshme, fshehin ngarkesën e tyre të paligjshme brenda dhe më pas përdorin vula të klonuara doganore për të fshehur punën e tyre. Sapo kontejnerët mbërrijnë në Evropë, kokaina hiqet nga bandat e tjera.

Nga ana tjetër, trafikantët fshehin drogën në zgavrat e anijeve me kontejnerë ose paketat e rripave në trupat e anijeve të ankoruara në porte.

Shumica e kontejnerëve që largohen nga Guayaquil mbërrijnë në Antwerp në Belgjikë ose Roterdam në Holandë, ku personelit thuhet se i ofrohen shuma të mëdha për të mbyllur një sy.

Nga atje, kokaina mendohet se hyn në Britaninë e Madhe nëpërmjet porteve si Portsmouth, Tilbury, Harwich, Immingham dhe Hull.

Junior në mënyrë të përsëritur refuzoi të emërtojë shqiptarët me të cilët ka pasur punë apo shqiptarin më të fundit ‘Mr Big’ në Ekuador.

A ishte famëkeqi Dritan Rexhepi, i ashtuquajturi ‘Mbreti i Kokainës’ që është cilësuar si ‘kapoja i padiskutueshëm’ i mafies shqiptare?

E pyeta!

Ai nuk do të tërhiqej dhe unë vura re terror në sytë e tij thjesht nga përmendja e Rexhepit, një ish-student i drejtësisë, i cili tani është në të dyzetat dhe ka grumbulluar një pasuri shumëmilionëshe nga tregtia ilegale e drogës.

Në të vërtetë, e tillë është fama e tij globale… ai është krahasuar me bosin meksikan të drogës Joaquin Guzman, ‘El Chapo’, dikur një nga trafikantët më të fuqishëm të narkotikëve në botë. Guzman tani po vuan një dënim të përjetshëm plus 30 vjet të tjera në një burg të sigurisë së lartë në SHBA.

Ndërkohë, Rexhepi i dënuar me 13 vjet për trafik droge në Ekuador, është liruar para kohe. Por të thuash se ai është kthyer në biznes do të ishte mashtrim. Ai nuk u ndal kurrë.

Nga qelia e tij e burgut në kryeqytetin Quito, Rexhepi dyshohet se përdori një telefon celular të koduar për të bashkërenduar një ‘federatë transnacionale të krimit’ të trafikantëve shqiptarë të drogës të njohur si Kompania Bello.

Rexhepi besohet gjithashtu se ka urdhëruar vrasjen e një njeriu të pafajshëm pasi një bandë rivale shqiptare e drogës dyshohet se vodhi kokainë me vlerë miliona paund, të cilën ai e kishte kontrabanduar në Portsmouth në një anije kontejneri plot me banane.

I vetmi ‘krim’ i viktimës, i cili u rrëmbye dhe u vra në Shqipëri, ishte se ishte vëllai i dikujt që supozohej se kishte dyfishuar Rexhepin mbi ngarkesën e drogës.

Tani, megjithatë, organizatori kriminal është zhdukur nga radarët në Ekuador. Mund të zbuloj gjithashtu se Rexhepi ka krijuar një marrëdhënie të ngushtë me një grua ekuadoriane me të cilën ka pasur një djalë, duke e lejuar atë të aplikojë për shtetësinë ekuadoriane. Nëse ka sukses, do të thotë se ai nuk mund të ekstradohet në Evropë, më tha një shef policie.

Në Shqipëri ai është dënuar me 25 vite burg në mungesë për dy vrasje (përfshirë atë të një polici) dhe dyshohet për vrasje të tjera. Ai është gjithashtu në kërkim në Itali dhe Belgjikë dhe ka shumë identitete.

Lëvizjet e tij janë me interes të madh për Agjencinë Kombëtare të Krimit (NCA), versioni britanik i FBI-së. NCA, e cila ka agjentë në Ekuador që monitorojnë kërcënimin e trafikantëve shqiptarë, di shumë për Rexhepin. Ai u shfaq në listën e kriminelëve të huaj më të kërkuar të Scotland Yard dhjetë vjet më parë, kur mendohej se fshihej në MB.

Sipas Europol-it, ajo që e dallonte bandën e Rexhepit nga të tjerët, ishte mënyra në të cilën ajo kontrollonte të gjithë zinxhirin e furnizimit, nga marrja e kokainës për eksport, tek shpërndarja me shumicë dhe deri te shitja në rrugët e qyteteve si Brighton.

Zyrtarët e zbatimit të ligjit ekuadorianë, të cilët ndajnë informacione me NCA, pranojnë se nuk janë të sigurt për vendndodhjen aktuale të “Mbretit të kokainës”. Zyrtarisht, ai supozohet të jetë në liri me kusht dhe ka detyrim të paraqitet dy herë në muaj, por burime të shumta thonë se dyshojnë se dikush tjetër po e bën atë në emër të tij.

Sipas shefit të antinarkotikëve, gjeneral Pablo Ramirez, hetimet janë duke u zhvilluar për partnerin e Rexhepit, i cili ka qenë duke bërë udhëtime në kryeqytetin kolumbian, Bogota.

“Ne nuk kemi asnjë dyshim se ai mund të kryejë ose të kthehet në aktivitete të paligjshme nëpërmjet partnerit të tij,” më tha gjenerali Ramirez.

Fakti që ai së shpejti mund të jetë i paprekshëm ka implikime të rëndësishme për betejën e NCA-së kundër kërcënimit në rritje të grupeve shqiptare të krimit të organizuar (OCG) në Britani.

Burime të larta britanike të zbatimit të ligjit besojnë se trafikantët e njerëzve që sjellin emigrantë shqiptarë përtej Kanalit po punojnë me bandat bashkatdhetare të drogës për t’u siguruar atyre “ushtarë” për të furnizuar me kokainë tregun.

Verën e kaluar, Mail raportoi se si kartelet shqiptare të krimit po dërgojnë individë pa precedentë kriminalë në MB për t’u bashkuar me bandat e organizuara. Kjo do të thotë që kontrollet në mbërritjet e Kanalit nuk po arrijnë të marrin lidhjet midis tyre dhe OCG-ve.

Ekuadori është një vend ku jetesa është e lirë. Shkalla e rritjes midis bandave të drogës për një kontratë për të vrarë një gjyqtar, thuhet të jetë vetëm 5,000 dollarë dhe anëtarët e gjyqësorit marrin në mënyrë rutinore “buqeta” funerali në shtëpi.

Hetimi ynë përfshiu një takim dramatik me një prokuror shteti, i cili i ka mbijetuar pesë komploteve nga mafiozët e ndryshëm të drogës për ta vrarë. Ai pranoi të më fliste për narkotikët shqiptarë.

Ai tha se kishte punuar në disa raste që përfshinin shqiptarë dhe një herë ishte sulmuar nga gangsterët pasi kishte kapur tre tonë drogë. Në fund të një takimi 90-minutësh, ai më tregoi një fotografi të një vrime plumbi në xhamin e tij të përparmë nga një atentat.

Një nga kolegët e tij të vjetër, Edgar Escobar, u qëllua për vdekje jashtë zyrës së prokurorit të shtetit vitin e kaluar.

“Në vitin 2014, më shumë se 20 shqiptarë u burgosën për krim të organizuar”, tha prokurori.

“Nga ai rast, rrënjët e tyre në Guayaquil u copëtuan. Por ata ende vijnë në mënyrë klandestine dhe paraqiten si tregtarë të korporatave. Në çështjet e njohura në Prokurori, shumica e shqiptarëve janë të lidhur. Ata janë familjar. Kunetërit, dhëndurët, vjehërrit, kushërinjtë…Shqiptarët zakonisht nuk vrasin, punësojnë kriminelë, vrasës serialë, për ta bërë këtë. Ata janë autorët e krimeve. Disa javë më parë, kishte pamflete anonime nga bandat lokale (të mbetura në rrugë dhe në Prokurori) në të cilat ata pretendonin se 5,000 dollarë (SHBA) ishin paguar për një prokuror ose gjyqtar të vdekur, 4,000 dollarë për një oficer policie dhe 2,000 dollarë për një ushtar”, tregon ai.

Shqiptarët kanë një luftë të vazhdueshme në Ekuador për shitjen e drogës me kartelet meksikane, shtoi ai.

“Nëse një shqiptar guxon të dërgojë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që është territor meksikan, ata përfundojnë menjëherë të vdekur. E njëjta gjë ndodh nëse një meksikan përpiqet të dërgojë drogë në Evropë. Ata kanë rregulla, nuk mund të pushtohen. Mund të ketë dy arsye pse vritet një shqiptar: ose bie ngarkesa e dërguar, sepse e kap policia, ose pushton territor. Vrasësit që tërheqin këmbëzën janë zakonisht midis moshës 16 dhe 25 vjeç”, shtoi ai.

Në janar 2022, mafioz shqiptar Ergys Dashi u vra në një restorant nga një burrë që mbante një buqetë me trëndafila. Një bashkatdhetar, Adriatik Tresa, u ekzekutua para syve të kunatës së tij pasi shtatë burra të veshur si oficerë policie mbërritën në shtëpinë e tij jashtë Guayaquil.

I tillë është sfondi i mbushur me gjak në punën e Santiago Niego, nënsekretar për luftën kundër krimit në Ministrinë e Brendshme të Ekuadorit. Ai lidhet ngushtë me homologët e tij evropianë dhe në Mbretërinë e Bashkuar në përpjekje për të frenuar rrjedhën e drogës nga vendi i tij.

Ai nuk u befasua kur mësoi nga unë se Mbretërit Latin po punojnë me shqiptarët për trafikimin e kokainës.

“Linjat e trafikut nga Ekuadori në botë mund të jenë të shumta. Mbretërit Latinë mund të ofrojnë logjistikë për disa bashkëdrejtues në të njëjtën kohë, jo vetëm për shqiptarët. Për shembull, ata mund të kishin njerëz në port, mund të kishin rekrutuar në autoritetet e policisë, ose të kishin dikë që transporton ose ruan drogën, ose dikush që u jep atyre informacione për kompanitë e transportit”, tha ai.

Junior, gangsteri që takuam në restorantin turistik, është një Mbret i tillë Latin që ofron mbështetje logjistike për shqiptarët. Ai tha se paguhej midis 100 dhe 500 dollarë (SHBA) për kilogram.

“Në dërgesën e parë më paguan 100 dollarë për kilogram. Kam bërë 4000 dollarë. Ekipi i kontrabandës përbëhej nga 20 ose 25 persona. Ata e ndanë fitimin mes nesh të gjithëve”, thotë ai.

Me të ardhurat mesatare vjetore në Ekuador vetëm 5,000 dollarë, këto janë para të mëdha. Dhe nëse Junior dështon në një mision droge për narkotikët shqiptarë dhe paguan çmimin përfundimtar, do të ketë plot gangsterë të tjerë gati për të mbushur vendin e tij dhe për të vazhduar të ushqejnë nga larg epideminë e drogës në Britani.

Përshtati BalkanWeb