Një lëvizje pioniere u bë nga Banka e Irlandës, e cila vendosi një pushim dhjetëditor me pagesë për punonjëset e saj femra për shkak të menopauzës. Ndërkohë, ligjet e punës në shumicën e vendeve vazhdojnë të mbajnë një heshtje të ashpër për këtë tranzicion kërkues në jetën e çdo gruaje. Midis këtyre vendeve janë Greqia dhe natyrisht, SHBA -ja (e cila, meqë ra fjala, injoron shumë më tepër përfitime të punës që merren si të mirëqena në Evropë).
Me këtë rast, platforma amerikane Girlboss mblodhi një sërë dëshmish nga lexuesit, të cilët ose kanë përjetuar ose po kalojnë menopauzën, se si i menaxhojnë simptomat e tyre në zyrë. Refuzimi i tyre për të folur për këtë është modeli i përsëritur, i pakëndshëm, i cili konfirmon se mjedisi i punës është ende larg respektimit të nevojave të grave të të gjitha moshave.
Dëshmitë e grave:
“Unë kurrë nuk do t’i thoja punëdhënësit tim se kam simptoma të menopauzës. Unë punoj në një industri me stereotipe moshe, kam hequr tashmë 10 vjet nga mosha ime në CV për ta fshehur, siç bëjnë shumë të tjerë. Nuk kam ndërmend të theksoj faktin që jam “e madhe”. Edhe sikur të fitoja diçka (një ditë pushimi), do të më shkatërronte karrierën. ‘
“Kompania për të cilën punoj drejtohet nga burra të bardhë rreth të dyzetave, të cilëve nuk u intereson menopauza dhe që mendojnë se gruaja e tyre nuk duhet të ketë fëmijë. Pra, askush nuk flet për menopauzën apo permenopauzën që unë vuaj në moshën 35 -vjeçare.’
“ Për pak muaj po i mbush të dyzetat, punoj në një studio ligjore dhe po përjetoj simptoma të menopauzës. Në fillim nuk e kuptova se këto kishin të bënin me menopauzën. Kisha vështirësi në përqendrim, shtova në peshë, pata çrregullime të gjumit, depresion dhe ndryshime emocionale. Punëdhënësi im nuk më jep leje për menopauzë, por edhe sikur ta jepnin, nuk do ta merrja sepse simptomat e mia zgjasin shumë më shumë se dhjetë ditë, kështu që nuk do të zgjidhte asnjë problem.’
“ Sigurisht që nuk do të flisja për menopauzën! Gratë nuk mund të zemërohen që nuk trajtohen me drejtësi në punë (në çështjet e ngritjes në detyrë, rrogës, etj.), por nga ana tjetër presin trajtim të veçantë për “çështjet e grave” si pushimi i lehonisë apo menopauzës.
“ Kam punuar me shumë gra në menopauzë, të cilat padyshim që po e kalonin atë, por për shkak se ishin në pozicione pushteti, nuk e diskutuan kurrë në një mjedis që mbetet i dominuar nga meshkujt. Jam me fat që kam pasur mundësi të lija një punë me kohë të plotë, të punoja me kohë të pjesshme dhe të bëja orarin tim. Tani mund t’i menaxhoj simptomat e paramenopauzës sipas orarit dhe kushteve të mia dhe është bërë shumë më e lehtë për të jetuar. Unë mendoj se do të marrë pak kohë, por do të ndryshojë bisedën në mjedisin e punës dhe shpresoj që vajzat e mia të përfitojnë nga ky ndryshim në të ardhmen.».
Menopauza është një kalim nga një fazë e funksionit të vezoreve në tjetrën – në thelb është e kundërta e ovulacionit. Por periudha që i paraprin, e ashtuquajtura premenopauzë, zakonisht fillon vite përpara se të fikim 50 qirinjtë e ditëlindjes, me simptoma të tilla si gjakderdhje jonormale (menstruacione të rënda dhe/ose perioda të parregullta, gjakderdhje mes periodave). Edhe më të dhimbshme, ndoshta, janë klishetë që shoqërojnë simptomat, duke menduar se po vjen pleqëria dhe ju po ktheheni nga një nënë ‘e shtypur’ për zhgënjimet e arritjeve shoqërore te gruaja e vetmuar me një koleksion macesh.
