Vështrim bosh që të godet deri në palcë!

Çfarë duhet të ketë kaluar ky njeri për të përfunduar në këtë gjendje?

Dhe kjo është vetëm ajo që mund të shohim në foto dhe video. Askush nuk mund ta kuptojë se si duket brenda – dhe ndoshta do të kishit frikë prej saj.

Ai quhet Yuri Gulchuk, ishte 20 vjeç kur doli vullnetar dhe iu bashkua brigadës së 36-të detare në Mariupol.

“Ushtria është gjëja më e mirë që më ka ndodhur në jetën time”

Vetëm gjashtë muaj më vonë, lufta brutale ruse e agresionit mbërriti në Ukrainë. Yuri dhe njësia e tij mbrojtën qytetin e madh në Detin Azov që Rusia e bombardoi pa mëshirë. Si shumë nga shokët e tij, alternativa e tij e vetme ishte të tërhiqej në fabrikën e çelikut Azovstal. Ata nuk kishin asgjë për të ngrënë apo pirë për më shumë se një muaj.

Më 12 prill 2022, ata që i mbijetuan tmerrit të bombës u kapën robër nga Rusia. Tmerri vazhdoi, thjesht u bë ndryshe.

Pas dy vjet e gjysmë në robërinë ruse, Yuri Gulchuk më në fund lirohet në një shkëmbim të burgosurish më 14 shtator.

Ai filmohet kur kthehet në Ukrainë. Nuk ka asnjë emocion në fytyrën e tij. Ai përqafon nënën e tij pothuajse në mënyrë statike.

Pamja e tij është porta e kujtimeve nga ferri që ai nuk do t’i harrojë kurrë – dhe që ai as nuk mund t’i formulojë. Sepse ai nuk mund të flasë më.

Ai që kishte talent për të mësuar gjuhë të huaja dhe ka studiuar filologji kineze, ka humbur gjuhën. Juri nuk mund të flasë, nuk mund të qajë, nuk mund të qeshë kur nëna e tij Milena e merr në krahë.

Nëna e tij, Milena, është mjeke dhe i është bashkuar grupeve mbështetëse me të afërm të tjerë të të burgosurve rusë. Ajo e di se tortura dhe, mbi të gjitha, uria janë mjetet me të cilat rusët në mënyrë sistematike dhe shpesh me gëzim sadist shkatërrojnë ngadalë ukrainasit.

“Kam zbuluar se robërit e luftës marrin tre lugë qull, gjysmë filxhani çaj dhe dy feta të holla bukë në ditë,” tha ajo në një intervistë në mes të qershorit.

Në vijim ajo shprehej “as ujë nuk mund të pish normalisht, pasi ka vetëm një gotë ujë në ditë për tetë persona”.

“Ata janë të detyruar të qëndrojnë në këmbë 18 orë në ditë”, rrëfente ajo.

Ajo që e shqetëson më shumë është uria, madje më shumë se rrahjet. Sepse trupi fillon të hajë veten. Fillimisht djeg të gjithë yndyrën, pastaj shkatërrohen muskujt. Muskuli i zemrës gjithashtu bëhet më i hollë, gjë që shpesh në fund të fundit çon në atak të zemrës.

Kur shokët e burgosur të djalit të saj u liruan në janar, nëna Milana mësoi se Juri po torturohej veçanërisht mizorisht nga një roje që ata e quanin “Doktor Evil”.

98ddc0de8ce25208e741eb105084637f,2c58b0d8
98ddc0de8ce25208e741eb105084637f,2c58b0d8

Ai u rrah vazhdimisht me shkopinj elektrike dhe mori “trajtim të veçantë” sepse nuk reagoi ashtu siç prisnin torturuesit e Putinit.

Sipas raportimeve nga shokët e tij, Yuri thjesht nuk reagon fare. Kjo është arsyeja pse ai u rrah, u torturua dhe u dhunua pa mëshirë.

Nuk dihet ende nëse ka humbur aftësinë për të folur apo është tërhequr aq shumë në vetvete sa nuk mund të flasë më.

Yuri tani është 22 vjeç.

Për t’u bërë pjesë e grupit "Balkanweb" mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. Grupi Balkanweb