Katër vjeçarja Sandhya po flinte jashtë kasolles së saj prej balte në shtetin Uttar Pradesh të Indisë natën e 17 gushtit kur një ndërprerje e energjisë e zhyti fshatin në errësirë.
“Ujqërit sulmuan brenda dy minutave nga momenti i fikjes së dritave. Në momentin që ne kuptuam se çfarë po ndodhte, ata e kishin marrë atë,” kujton nëna e saj, Sunita.
Trupi i Sandhya u gjet i shtrirë ditën tjetër në fermat e kallam sheqerit, rreth 500 metra larg shtëpisë së saj.
Në fillim të muajit, në një fshat fqinj, tetë vjeçari Utkarsh po flinte nën një rrjetë mushkonjash kur nëna e tij vuri re një ujk që vinte rrotull kasolles së tyre.
“Unë bërtita: “lëreni djalin tim të qetë!” Fqinjët e mi nxituan dhe ujku iku”, tregon ajo.
Që nga mesi i prillit, një valë sulmesh nga ujqërit ka terrorizuar rreth 30 fshatra në rrethin Bahraich, pranë kufirit me Nepalin. Nëntë fëmijë dhe një i rritur janë marrë dhe vrarë nga ujqërit. Viktima më e re ishte një djalë një vjeç dhe më i madhi një grua 45 vjeç. Të paktën 34 të tjerë janë plagosur.
Frika dhe histeria kanë pushtuar fshatrat e prekura. Me shumë shtëpi të fshatrave që u mungojnë drynat, fëmijët po mbahen brenda dhe burrat po patrullojnë rrugët me mungesë ndriçimi gjatë natës. Autoritetet kanë vendosur dronë dhe kamera, kanë vendosur kurthe dhe kanë përdorur fishekzjarre për të trembur ujqërit. Deri më tani, tre ujqër janë kapur dhe janë zhvendosur në kopshtet zoologjike.
Sulme të tilla ndaj njerëzve janë jashtëzakonisht të rralla dhe shumica përfshijnë ujqër të infektuar me tërbim, një sëmundje virale që prek sistemin nervor qendror. Një ujk i tërbuar zakonisht kryen sulme të shumta pa i konsumuar viktimat.
Një raport i Institutit Norvegjez raportoi 489 “raste relativisht të besueshme” të sulmeve të ujqërve në 21 vende – përfshirë Indinë – midis 2002 dhe 2020. Vetëm 26 prej tyre ishin fatale. Rreth 380 persona ishin viktima të “sulmeve të tërbuara”.
Ka pasur vetëm dy raste të konfirmuara të vdekjeve të lidhura me ujkun në Amerikën e Veriut gjatë 50 viteve të fundit, tha për BBC Dave Mech, një biolog i njohur amerikan i specializuar në sjelljen e ujqërve. Kjo është përkundër një popullsie prej rreth 70,000 ujqërsh të shpërndarë në të gjithë Amerikën e Veriut.
Pra, pse ujqërit sulmojnë njerëzit në Bahraich?
Të vendosura midis një lumi dhe pyjeve, pjesë të Bahraich kanë qenë prej kohësh një habitat tradicional i ujqërve. I vendosur në fushën e përmbytjeve të lumit Ghaghara, distrikti, shtëpia e 3.5 milionë njerëzve, është i prirur ndaj përmbytjeve sezonale.
Shirat e dendur dhe përmbytjet kanë ndryshuar në mënyrë drastike peizazhin. Lumi i fryrë ka përmbytur pyjet, duke i dëbuar potencialisht ujqërit në kërkim të ushqimit dhe ujit.
Pse fëmijët do të ishin objektivi i ujqërve në kërkim të ushqimit?
Gjatë një hetimi për vrasjet e një numri të madh fëmijësh nga sulmet e ujqërve në fshatrat Uttar Pradesh në vitin 1996, ekspertët e jetës së egër zbuluan se kishte mbikëqyrje minimale të fëmijëve, sepse shumica e viktimave vinin nga familje të varfëra me një prind, zakonisht të udhëhequra nga nënat.
Në këto fshatra të varfër indiane, bagëtitë shpesh mbrohen më mirë se fëmijët. Kur një ujk i uritur ndeshet me fëmijë të tillë të cenueshëm, ata bëhen objektiva më të mundshëm. “Askund tjetër në botë nuk kemi qenë dëshmitarë të sulmeve të ujqërve ndaj fëmijëve”, tha Yadvendradev Jhala, një shkencëtar indian.
Sulmet aktuale të ujqërve në Uttar Pradesh janë ndoshta vala e katërt e tillë në katër dekada. Në vitet 1981-82, sulmet e ujqërve në Bihar morën jetën e të paktën 13 fëmijëve. Ndërmjet viteve 1993 dhe 1995, 80 fëmijë të tjerë u sulmuan, këtë herë nga ato që besohet se ishin pesë tufa ujqërsh në rrethin Hazaribagh të rajonit.
Episodi më vdekjeprurës ndodhi gjatë tetë muajve në 1996, kur të paktën 76 fëmijë nga më shumë se 50 fshatra në Uttar Pradesh u sulmuan, duke rezultuar në 38 të vdekur. Vrasjet u ndalën pasi autoritetet vranë 11 ujqër. Mediat i përshkruan ata si ujqër që hanë njerëz.
Z. Jhala dhe kolegu i tij Dinesh Kumar Sharma kryen një hetim të përpiktë mbi vrasjet e vitit 1996, duke ekzaminuar mbetjet trupore, qimet e ujkut, kasollet e fshatit, dendësinë e popullsisë, bagëtinë dhe raportet e autopsisë. Sulmet aktuale në Uttar Pradesh kanë një ngjashmëri të frikshme me gjetjet e tyre nga afro 30 vjet më parë.
Në të dyja rastet, fëmijët u vranë dhe u konsumuan pjesërisht, duke shfaqur shenja kafshimi në fyt dhe plagë shpuese në pjesë të ndryshme të trupit të tyre. Shumica e sulmeve ndodhën gjatë natës, me fëmijët që flinin jashtë në zemër të fshatrave. Viktimat u zbuluan shpesh në zona të hapura, si ferma ose livadhe.
Është e paqartë nëse sulmet e vazhdueshme janë nga një ujk i vetmuar apo një tufë. Bazuar në 30 vitet e tij të studimit të ujqërve, Z. Jhala beson se një ujk i vetëm – si në vitin 1996 – ndoshta është përgjegjës për vrasjet e fundit. Fshatarët kanë raportuar se kanë parë një grup prej pesë deri në gjashtë ujqërsh në fushat e tyre gjatë ditës, ndërsa nëna e tetëvjeçares Utkarsh, e cila mbijetoi, pa një ujk të vetëm që hynte në shtëpinë e saj dhe sulmonte djalin e saj.
Për shekuj me radhë, njerëzit dhe ujqërit në Indi bashkëjetuan në mënyrë paqësore, falë tolerancës tradicionale të komuniteteve baritore, thonë ekspertët e jetës së egër. Kjo bashkëjetesë e gjatë ka lejuar që ujqërit të vazhdojnë pavarësisht konflikteve të shpeshta, veçanërisht për bagëtinë.
Megjithatë, kohët kanë ndryshuar dhe rritja e fundit e sulmeve ka ngritur shqetësime të reja.
